กรรมที่ให้ผลตามลำดับ ๔ ประการ

รามเทพ

กรรมที่ให้ผลตามลำดับ ๔ ประการ                           




  

นิมิตทั้ง ๓ ประการ คือ.. กรรม กรรมนิมิต คตินิมิต ที่เป็นอารมณ์ปรากฏในมรณาสันนวิถีนี้ ย่อมเกิดขึ้นได้ด้วยอำนาจกรรม ๔ ประการที่ให้ผลตามลำดับ คือ      ๑. ครุกรรม กรรมหนัก กรรมอื่นไม่อาจจะห้ามหรือขัดขวางผลของกรรมประเภทนี้ และครุกรรมนี้มีทั้งฝ่ายกุศลและอกุศล      ครุกรรมฝ่ายกุศลได้แก่ มหัคคตกุศลจิต ๙ ดวง คือ รูปาวจรกุศล ๕ อรูปาวจรกุศล ๔ ที่จะนำไปเกิดเป็นรูปพรหม หรืออรูปพรหม      ส่วนครุกรรมฝ่ายอกุศล ได้แก่อนันตริยกรรม ๕ คือ ฆ่าบิดา ฆ่ามารดา ฆ่าพระอรหันต์ ทำโลหิตพระพุทธเจ้าให้ห้อ และทำสังฆเภทคือทำสงฆ์ให้แตกกัน      ๒. อาสันนกรรม กรรมที่ได้กระทำหรือระลึกได้เมื่อใกล้จะตาย คือ ก่อนที่มรณาสันนวิถีเกิดมีได้ทั้งกุศลอาสันนกรรม หรืออกุศลสันนกรรม ถ้าไม่มีครุกรรมแล้ว อาสันนกรรมย่อมให้ผล คือย่อมกระทำนิมิตที่เป็นกรรม กรรมนิมิต หรือคตินิมิตให้ปรากฏในมรณาสันนวิถีได้      ถ้าเป็นกุศลอาสันนกรรม ก็นำไปเกิดในสุคติภูมิแต่ถ้าเป็นอกุศลอาสันนกรรม ก็นำไปเกิดในทุคติภูมิ      ๓. อาจิณกรรม กรรมที่ทำจนเคยชิน หรือทำเป็นประจำ มีทั้งกุศลอาจิณณกรรม และอกุศลอาจิณณกรรม อาจิณณกรรมนี้ ถ้าไม่มีครุกรรมหรืออาสันนกรรมแล้วก็ย่อมจะให้ผล โดยทำให้เป็นอารมณ์แก่มรณาสันนวิถี ถ้าเป็นกุศลอาจิณณกรรม ก็นำไปสู่สุคติแต่ถ้าเป็นอกุศลอาจิณณกรรม ก็นำไปสู่ทุคติ      อาจิณณกรรม คือ กุศลกรรมหรืออกุศลกรรมที่ได้ทำมาเป็นประจำ หรือที่ระลึกถึงบ่อย เช่น ทำบุญตักบาตรทุกวัน สวดมนต์ทุกวัน ฆ่าสัตว์ทุกวัน หรือคิดถึงกรรมดีหรือกรรมชั่วที่ตนเองกระทำอยู่เสมอ ถ้าไม่มีครุกรรมหรืออาสันนกรรมแล้ว อาจิณณกรรมก็ย่อมปรากฏผล โดยทำอารมณ์แก่มรณาสันนวิถี ถ้าเป็นกุศลอาจิณณกรรมก็นำไปสู่สุคติ แต่ถ้าเป็นอกุศลอาจิณณกรรม ก็นำไปสู่ทุคติ      ๔. กตัตตากรรม คือ กุศลกรรมหรืออกุศลกรรมที่ได้กระทำไปโดยไม่ตั้งใจไว้ก่อน หรือกุศลอกุศลกรรมที่ทำด้วยเจตนาอันอ่อน กรรมนี้จัดเป็นกรรมเล็กๆน้อยๆ ในคัมภีร์อภิธัมมัตถวิภาวินี ท่านกล่าวว่า "กรรมที่นอกไปจากกรรม ๓ อย่างข้างต้น คือ ครุกรรม อาสันนกรรม และอาจิณณกรรม เป็นกรรมสักว่าทำเท่านั้น ชื่อ กตัตตา กรรม"      ถ้าไม่มีครุกรรม อาสันนกรรม และอาจิณณกรรมแล้ว ก็เป็นหน้าที่ของกตัตตากรรม ถ้าเป็นกุศลกตัตตากรรม ก็นำไปสู่สุคติ แต่ถ้าเป็นอกุศลกตัตตากรรม ก็นำไปสู่ทุคติ http://www.oknation.net/blog/ngern42/2008/08/29/entry-1