คิดเป็นธรรม ค้ำสติ

oustayutt

oustayutt

oustayutt

2-3 วันก่อน ได้รู้ซึ้ง กับคำท่านว่า

"ชอบก็กิเลส..ไม่ชอบก็กิเลส"
"อยากก็กิเลส..ไม่อยากก็กิเลส"

oustayutt

" ศาสนาพุทธ สอนอะไร ? "ธรรมทานโดย หลวงพ่อชา สุภัทโท


ครั้งหนึ่ง..เคยมีชาวตะวันตก ที่หวังแจ้งเกิดในหลักธรรม ได้ยิงคำถามตรงประเด็นแบบไม่ถนอมน้ำใจคนที่ต้องตอบ ว่า..“ศาสนาพุทธ สอนอะไร?”
แทนการตอบคำถาม..หลวงพ่อท่านได้ชี้นิ้ว ไปที่ก้อนหินเขื่องบนกระดาน “ยกก้อนหินนั้น ขึ้นมาสิ...โยม”

ฝรั่งนายนั้น ทำตามที่หลวงพ่อบอก
“หนักไหม” ท่านถาม
“หนักครับ” ฝรั่งเจ้าของปุจฉา ที่ตนเองคิดว่าลึกล้ำ ร้องตอบ

หลวงพ่อ จึงไขปริศนาธรรมนั้น ว่า..
“อะไรมันหนัก ก็วางลงเถิด สิ่งที่พระพุทธเจ้าสอน มีเพียงเท่านี้”

oustayutt

โยม เขาลากเกี๊ยะอยู่ห้องนู้น โยมเอาหูไปรองเก๊ยะเขาทำไม

หลวงปู่บุดดา

oustayutt

oustayutt

จับได้ .วางเป็น.เห็นธรรม

oustayutt

oustayutt

ทุกข์เพียงกาย ใจไม่ทุกข์

อิทํ โข ปน ภิกฺขเว ทุกฺขํ อริยสจฺจํ ดูก่อนภิกษุทั้งหลาย ก็นี้แล เป็นทุกข์อย่างแท้จริง คือ ชาติปิ ทุกฺขา ความเกิดก็เป็นทุกข์ ชราปิ ทุกฺขา ความแก่ก็เป็นทุกข์ มรณมฺปิ ทุกฺขํ ความตายก็เป็นทุกข์ โสก ปริเทว ทุกฺข โทมนสฺ สุปายาสาปิ ทุกฺขา ความโศก ความรำไรรำพัน ความทุกข์(ความไม่สบายกาย) โทมนัส(ความไม่สบายใจ) และความคับแค้นใจ ก็เป็นทุกข์ อปฺปิเยหิ สมฺปโยโค ทุกฺโข ความประสบด้วยสิ่งที่ ไม่เป็นที่รักที่พอใจทั้งหลาย ก็เป็นทุกข์ ปิเยหิ วิปฺปโยโค ทุกฺโข ความพลัดพราก จากสิ่งที่รัก ที่พอใจทั้งหลาย ก็เป็นทุกข์ ยมฺปิจฺฉํ น ลภติ ตมฺปิ ทุกฺขํ ปรารถนาอยู่ย่อมไม่ได้ แม้อันใด แม้อันนั้น ก็เป็นทุกข์ สงฺขิตฺเตน ปญฺจุปาทานกฺขนฺธา ทุกฺขา โดยย่อแล้ว อุปาทานขันข์ทั้งห้า เป็นตัวทุกข์ **************************** รู้...ทุกขะ-อริยะ-สัจจะ แท้ รู้...เกิด แก่ เจ็บ ตาย รูปกายนี้ รู้...โศกเศร้า เหงาคร่ำครวญ ป่วนฤดี รู้...ทุกข์มี เพราะขันธ์ห้า อุปาทาน สัจจญาณ...รู้สังขาร ทุกข์จริงแท้ กิจจญาณ...รู้จักแก้ (ด้วย)กัมมัฏฐาน กตญาณ.....รู้ทุกข์แล้ว ทุกข์ไม่นาน ทุกข์นิพพาน สันติสุข ไม่ทุกข์ใจ. เจริญในธรรมโดยทั่วกัน ธัมโมชญา

oustayutt

เรื่องของ "ความเมตตา"

เมตตา ...ได้แก่

- ความเป็นมิตร
- ความรักที่ไม่ประกอบด้วยกาม
- ความหวังดี ปรารถนาดี
- ความเอื้อเฟื้อ สงเคราะห์ อนุเคราะห์
- ความเย็น
ฯลฯ

อานิสงค์ของเมตตา ..

- หลับเป็นสุข ตื่นเป็นสุข ไม่ฝันร้าย
- เป็นที่รักมนุษย์และเทวดา
- ผิวพรรณผ่องใส่
- จิตเป็นสมาธิเร็ว
ฯลฯ

"เมตตา" แท้นั้น ไม่มีขอบเขต สามารถแผ่ไปได้ทั่วทั้งจักวาล
ดังพุทธภาษิตว่า "โลโกปตฺถมฺภิกา เมตฺตา" เมตตาธรรมค้ำจุนโลก

เมื่อมีเมตตา .. กรุณา คือความสงสารก็ตามมา
เพราะ "เมตตาเป็นเหตุ กรุณาเป็นผล"..

"เมตตาและกรุณา" นี่เอง นำมาซึ่ง "การให้อภัยให้อโหสิกรรม"
ซึ่งเป็นการ การฝึกจิตพัฒนาจิต เป็นการยกระดับจิตของตนเอง
ให้ดีขึ้น สูงขึ้น มีค่าขึ้น .