เพราะฉะนั้น ฉันจึงทรนง

Sornpraram · โพสต์ 2013-7-17 13:06

แก้ไขครั้งสุดท้ายโดย Sornpraram เมื่อ 2016-5-6 18:52

อย่าไปกลัว อย่าแพ้อะไรง่ายดาย

แม้วันใดผิดไปให้ยืนลุกขึ้นมา

กล้ายอมรับความจริง

สิ่งที่เลยไปไม่คืนกลับมา

วันพรุ่งนี้นั้นยังมีค่า

....ขอให้ทรนง

Sornpraram · โพสต์ 2013-7-17 13:08

แก้ไขครั้งสุดท้ายโดย Sornpraram เมื่อ 2013-7-17 13:33

ถ้าฉันนั้นทุกข์ แล้วใครจะทุกข์ด้วย

ถ้าฉันมอดม้วย แล้วใครจะเสียใจ

ถ้าฉันโชคร้าย ผู้ใดจะเห็นใจ

ความรัก ความสนใจ มีบ้างไหมโปรดแบ่งปัน

เพราะฉะนั้น ฉันจึงทรนง

ในศักดิ์ของตน ไม่สนใจใคร

ใครเล่า จะมาเห็นใจ

อย่างจริงใจ กว่าใจตนเอง

Sornpraram · โพสต์ 2013-7-17 13:21

แก้ไขครั้งสุดท้ายโดย Sornpraram เมื่อ 2016-5-7 06:47

ถ้าฉันมีชื่อเสียง ผู้คนคงเข้ามาหา

ล้อมหน้า ล้อมตา ผู้คนคงสนใจ

ถ้าฉันเงียบเหงา ผู้คนคงห่างไกล

ความรัก ความสนใจ มีบ้างไหมโปรดแบ่งปัน

เพราะฉะนั้น ฉันจึงทรนง

ในศักดิ์ของตน ไม่สนใจใคร

ใครเล่า จะมาเห็นใจ

อย่างจริงใจ กว่าใจตนเอง

Metha · โพสต์ 2013-7-17 14:23

สร้างรอยยิ้มแต้มพรายเต็มใบหน้า
ความปวดปร่าปิดไว้มิให้เห็น
เกลียดเหลือเกินสายตาคนชาเย็น
แม้ลำเค็ญเพียงไหนซ่อนให้มิด

เมื่อฉันเกิดเป็นหญิงหยิ่งในศักดิ์
แม้เสียหลักช้ำอกสู้ปกปิด
หยาดน้ำตาหยดย้อยเพียงน้อยนิด
ไม่ให้สิทธิ์ไหลอาบทาบแก้มนั้น

ไม่เคยคิดว่าชีวิตจะผิดพลาด
หวังที่วาดหมดสิทธิ์จะคิดฝัน
เมื่อต้องถูกแอบแฝงแรงกดดัน
ยิ้มสู้มันปลอบปลุกทุกคราครั้ง

จบสิ้นแล้วสัมพันธ์ของวันเก่า
ทุกข์รุมเร้าหัวใจไร้ความหวัง
กับนิยายรักที่ไม่จีรัง
เก็บมันฝังให้สนิทดับพิษรัก

เราก้าวเดินห่างกันวันละก้าว
ใจเหน็บหนาวร้าวระบมเหมือนจมปลัก
ฝืนทิฏฐิไม่แคร์แม้ยากนัก
ก็จำหักรักช้ำด้วยคำลา

เฝ้าแต่เตือนหัวใจให้เข้มแข็ง
ใจต้องแกร่งหนักแน่นดั่งแผ่นผา
วูบหนึ่งหยดน้ำใสไหลจากตา
จึงรู้ว่าใจทะนง ล้มลงแล้ว

--ณัชชา--

ที่มาhttp://www.klonthaiclub.com

Sornpraram · โพสต์ 2016-5-6 18:31

Sornpraram · โพสต์ 2016-5-6 18:37

Sornpraram · โพสต์ 2016-5-6 18:53

เพราะฉะนั้น ฉันจึงทรนง

ในศักดิ์ของตน ไม่สนใจใคร

ใครเล่า จะมาเห็นใจ

อย่างจริงใจ กว่าใจตนเอง