>> หลวงปู่หล้า อุตฺตโม วัดวังโพรงเข้ <<

Metha

หลวงปู่หล้า อุตฺตโม (วาจาสิทธิ์)

           หลวงปู่หล้า วาจาสิทธิ์ เทพเจ้าแห่งตำบลเกาะแก้ว แดนแห่งไกปืนเทียงในสมัยนั้น เพราะพื้นที่ส่วนใหญ่ยังเป็นป่าดงดิบมีทั้งเสือสิงห์กระทิงช้างและสัตว์นานาชนิด อาศัยอยู่มากมาย ในน้ำก็มีจระเข้ซึ่งเป็นสัตว์ใหญ่แห่งสายน้ำ ดังคำที่ว่าจระเข้เจ้าแห่งนที อินทรีเจ้าแห่งเวหา พยัคฆาเจ้าแห่งพงษ์ไพร ในเขตตำบลเกาะแก้วมีลำน้ำอันเกิดจากธรรมชาติอยู่สายหนึ่ง เรียกชื่อว่าลำน้ำห้วยใหญ่ ลำห้วยสายนี้มีวังลึกอยู่ที่หนึ่ง ชุมชนในย่านนี้ เรียกวังน้ำแห่งนี้ว่า วังโพรงตะเข้ เพราะมีจระเข้อาศัยอยู่เป็นจำนวนมาก

           ประมาณปี พ.ศ.๒๕๔๐ มีผู้คนกลุ่มหนึ่งซึ่งอพยพมาจากตำบลสนามแจง อำเภอบ้านหมี่ มาตั้งรกรากประกอบสัมมาอาชีพ อยู่ข้างวังน้ำแห่งนี้ และตั้งชื่อชุมชนของตนเองว่า บ้านวังโพรงตะเข้ ต่อมาคำว่า ตะ หายไป ปัจจุบันจึงเรียกว่าวังโพรงเข้เท่านั้น เมื่อชุมชนใหญ่ขึ้นเป็นธรรมดาของชาวไทยที่นับถือพระพุทธศาสนา สิ่งที่เป็นฉัตรแก้วของชุมชน ก็คือวัดราวปี พ.ศ. ๒๔๕๐ ผู้นำชุมชน คือนายชื่น ได้เป็นผู้นำในการสร้างวัด และเรียกวัดตามชื่อของหมู่บ้าน เมื่อสร้างเสนาสนะบางส่วนสำเร็จแล้ว ก็ได้ไปนิมนต์พระจากวัดแห่งหนึ่ง ในตำบลสนามแจง อำเภอบ้านหมี่สองรูป ชื่อพระโฮม กับพระหนอมมาจำพรรษา วัดของชุมชนบ้านวังโพรงเข้ก็เจริญตามสภาพมาโดยลำดับ

           จนกระทั่งปี พ.ศ.๒๔๖๔ หลวงปู่หล้า อุตฺตโม ก็มาจำพรรษาเป็นเจ้าอาวาส จนมรณภาพเมื่อปี พ.ศ.๒๔๙๙
ดังกล่าวมาแล้วในฉบับก่อน


           หลวงปู่หล้าตอนที่ท่านมีชีวิตอยู่ ท่านเปรียบเสมือนเทพเจ้าของประชาชนชาวตำบลเกาะแก้ว เพราะในสมัยนั้นทางการแพทย์ยังเข้าไปไม่ถึง เมื่อยามเจ็บป่วยไข้ชาวบ้านในย่านนั้น ก็ได้อาศัยยาสมุนไพร น้ำมนต์ เวทมนต์หลวงปู่เป็นที่พึ่งแทนหมอ ซึ่งส่วนใหญ่เมื่อไม่ถึงที่ตายก็หายจากโรคภัยไข้เจ็บที่มาเบียดเบียนหลวงปู่จึงเป็นที่เคารพนับถือของชุมชนสำหรับเป็นที่พึ่งทางใ

Metha

เผชิญหน้าเสือขาวขุนโจรชื่อดัง

     วันหนึ่งเสือสนิทลูกน้องเสือขาวจะเข้าปล้นบ้านนายโสภา ผาสี ซึ่งมีฐานะดีกว่าใครในหมู่บ้านวังโพรงเข้ และเป็นธรรมเนียมของโจรสมัยเก่าจะเข้าปล้นบ้านใครจะต้องปักป้ายบอกก่อน เมื่อเห็นป้ายประกาศปล้นชาวบ้านต่างพากันตกใจอกสั่นขวัญหาย โดยเฉพาะรายโสภาผู้ที่จะถูกปล้น จะหนีก็ตาย สู้ก็ตายต้องยอมอย่างเดียวจึงพอจะมีทางรอด นายโสภาจึงเตรียมเงินส่วนหนึ่งไว้ให้โจร ส่วนหนึ่งก็ขุดฝังดินไว้ ขณะที่รอเวลาโจรจะเข้าปล้น ด้วยความหวาดกลัวนายโสภาจึงมานิมนต์หลวงปู่ให้ไปอยู่ที่บ้านเป็นเพื่อน หลวงปู่ก็ไปตามคำนิมนต์ พอพลบค่ำหลวงปู่ก็ให้นายโสภาก่อไฟและพูดว่าเดี๋ยวโจรมันมองไม่เห็นพระ กลัวมันยิงผิดตัว หลวงปู่พูดอย่างอารมณ์ดี

      ประมาณหนึ่งทุ่มเศษ ๆ เสือสนิทพร้อมสมุนโจรอีก ๗ คน ก็เข้าปล้นบ้านนายโสภา เมื่อมาเห็นพระ เสือสนิทไม่พอใจ จึงตะคอกใส่นายโสภา “มึงเอาพระมาทำไม” พร้อมกับยกปืนขึ้นเหนี่ยวไกใส่นายโสภาทันที แต่ปรากฏว่าปืนไม่ดัง ด้วยความตกใจ นายโสภาจึงกระโดดหลบอยู่ข้างหลังหลวงปู่ ปืนสามสี่กระบอกจากมือโจร จึงถูกยกขึ้นเล็งเป้าหมายไปยังหลวงปู่กับนายโสภาพร้อม ๆ กัน นายโสภาเล่าว่าพวกโจรยกปืนค้างอยู่ประมาณหนึ่งอึดใจ

หลวงปู่ก็พูดว่า “ไป ๆ ให้ไกล ๆ”

พอหลวงปู่พูดอย่างนั้นพวกโจรทั้งแปดคนก็เดินถือปืนกลับ ออกจากหมู่บ้านไปโดยไม่พูดจาอะไรเลย
นายโสภาจึงรอดจากการถูกปล้นเพราะบารมีหลวงปู่ อีกสี่วันต่อมา เวลาประมาณบ่ายสี่โมงเย็น

ขณะที่ชาวบ้านออกมาช่วยกันเลื่อยไม้ ที่วัดเพื่อสร้างกุฏิ หลวงปู่นั่งอยู่บนขอนไม้ใต้ร่มมะขาม ดูชาวบ้านเลื่อยไม้ ก็มีชายวัยฉกรรจ์สองคนขี่ม้าเข้ามาในวัดและหยุดผูกม้าไว้ที่ต้นก้ามปูห่างจากต้นมะขามที่หลวงปู่นั่งอยู่ประมาณสิบกว่าวา เมื่อผูกม้าแล้วชายสองคนนั้นก็เดินเข้ามาหาหลวงปู่คนที่เดินตามหลังชาวบ้านจำได้ดีคือเสือสนิท ส่วนคนที่เดินนำหน้าไม่มีใครรู้จัก พอมาถึงหน้าหลวงปู่ คนที่เดินนำหน้าก็ดึงปืนออกจากเอว ยิงใส่หลวงปู่ทันที “แชะ” เมื่อปืนเขาไม่ดังแทนที่เขาจะไม่พอใจ

เขากลับยิ้มอย่างมีความสุข

เอาปืนเก็บที่เอวด้านหลังนั่งลงกราบสามครั้งแล้วเดินเข่าเข้ามากอดขาสนทนากับหลวงปู่

Metha

majoy

กราบหลวงปู่หล้าครับ

Metha

มวลสารวิเษศหลายอย่างของหลวงปู่หล้า
ที่นำมาสร้าง.."ขุนแผนแสนตรีเวทย์ "

morntanti

Metha ตอบกลับเมื่อ 2015-2-24 00:23
มวลสารวิเษศหลายอย่างของหลวงปู่หล้า
ที่นำมาสร้าง.."ข ...

วัตถุมงคลของสำนักนี้ ไม่ต้องส่องกล้อง ก็เห็นมวลสารชัดเจน จัดหนักจัดเต็มจริงๆแต่ละรุ่น...

Metha

morntanti ตอบกลับเมื่อ 2015-2-24 00:52
วัตถุมงคลของสำนักนี้ ไม่ต้องส่องกล้อง ก็เห็นมวลสาร ...

จริง..มวลสารดี พิธีดี

Nujeab

Metha ตอบกลับเมื่อ 2015-2-24 00:23
มวลสารวิเษศหลายอย่างของหลวงปู่หล้า
ที่นำมาสร้าง.."ขุนแผนแสนตรีเวทย์ "

สวยงามแท้

Metha

Metha

ในยุคแรกหลวงปู่หล้าทำ ตะกรุดสามพันตึง แจกประชาชนเมื่อมีผู้ต้องการเป็นจำนวนมากจนหาโลหะทำตะกรุดไม่ทัน หลวงปู่จึงทำผ้ายันต์สามพันตึง ซึ้งวัตถุดิบหาง่ายกว่าแจกจ่าย จนพอเพียงแก่ความต้องการ ในปีต่อ ๆ มาเมื่อประชาชนต่างถิ่นได้ยินกิติศัพท์ของหลวงปู่หล้า และอภินิหารของตะกรุดสามพันตึง ประชาชนจึงพากันมาขอ หลวงปู่บอกว่าสร้างได้หนเดียว สร้างอีกไม่ได้ อาจารย์ห้าม แต่ผู้ที่ต้องการก็อ้อนวอนขอ หลวงปู่ทนอ้อนวอนไม่ได้ จึงสร้าง ตะกรุดหกพันตึง และ เก้าพันตึง แจกจ่ายตามลำดับ


แต่อีกไม่นาน คศช.จะได้บูชา ตะกรุดสามพันตึง