| ปุถุชน • หนาด้วยความ เห็นแก่ตัว มัวยึดมั่นว่าตัวฉัน ของฉัน มัวมั่นหมาย
 เป็นตัวตน นอกใน ใจหรือกาย
 ตั้งแต่เกิด จนตาย ไว้เป็นตัว
 • ด้วยอำนาจ อวิชชา ดังตาบอด
 เกิดขึ้นสอด ไปทุกกาล สถานทั่ว
 ต้องหลงรัก หลงโศก เกิดโรคกลัว
 เป็นไฟคั่ว ใจกาย ให้ร้อนรน
 • อย่างนี้แล เวียนว่าย ในวัฏฏทุกข์
 ไม่เยือกเย็น เป็นสุข สักเส้นขน
 เห็นตัวทุกข์ ว่าเป็น ตนของตน
 นี่แหละหนา ปุถุชน คนหนาจริง ฯ
 
 Read more: http://www.xn--108-pkla8onerj.com
 
 |