คาถาพระยายม (นะโมพุทธายะ)

oustayutt

"..ที่วัดสะพานนี่ หลวงพ่อสำเภาท่านเป็นโรค
ชนิดหนึ่งคือ เวลาเป็นขึ้นมามันแน่นเสียดหน้า
อก มันแน่นถึงกับทะลึ่ง
วันหนึ่งก็กำลังนอนอยู่ ท่านพระยายมท่านก็มา
ท่านก็บอกว่าคุณโรคอย่างท่านสำเภานี่ ผมมี
คาถาจะรักษา แต่คาถารักษาของผมนี่รักษา
โรคไม่หายนะ กันไม่ให้ตายก็ไม่ได้ รักษาโรค
ก็ไม่หาย แต่สามารถระงับทุกขเวทนาได้
ถ้ามีเวทนาหนักๆ อย่างท่านสำเภานี่ คุณไป
เป่าที่หัวเถอะ ประเดี๋ยวเดียวก็ระงับ


ก็เป็นอันว่าคาถานี้ต่อมาภายหลัง มีหลายคน
รับไปใช้ มีประโยชน์มาก
คนที่มีทุกขเวทนามากๆ พอไปเป่าเข้านิดเดียว
ก็สงบทันที จะบอกให้ ทีแรกจะลืมแล้ว
คาถา นี่ท่านบอกว่าให้ว่า นะโมพุทธายะ
และเวลาก่อนจะว่าให้นึกถึงพระพุทธเจ้าทั้ง ๕
พระองค์เสียก่อน แต่ถ้าเราจะเอาจริงๆ นะ
ให้นึกถึงพุทธเจ้าทั้ง ๕ พระองค์ด้วย นึกถึง
พระยายมด้วย


และต่อมาประมาณเดือนยี่ก็เห็นจะเป็นประมา
ณเดือนกุมภาพันธ์ หลวงพ่อสำเภาก็ป่วย
ท่านแช่ม ท่านเป็นลูกศิษย์ก็วิ่งมาบอกว่าหลวง
พ่อสำเภาป่วย กำลังทะลึ่งพรวดๆ
เข้าไปถึงก็ตกใจ ท่านแน่นหน้าอก เสียดจน
กระทั่งโดดทะลึ่งพรวดๆ ขึ้นมา


ก็เลยช่วยกันจับ จับท่านมา เอาศีรษะท่านวาง
บนตักแล้วก็เป่า นึกในใจ  บอกแช่ม ไปจุดธูป
บอกพระยายมเดี๋ยวนี้นะ
บอกให้ช่วยระงับทุกขเวทนา
แช่มก็ไปจุดธูป ๕ ดอก บอกพระยายม
อาตมาก็นึกในใจ แต่ไม่ได้เป่าพรวดๆ นึกใน
ใจเฉยๆ พอเริ่มนึกในใจเพียงแค่วินาทีเดียว
อาการทุกขเวทนาของท่านก็หยุด
ท่านนอนสงบ อาตมามาก็ให้นอนอย่างนั้น
เป่านึกอยู่อย่างนั้นประมาณสักครึ่งชั่วโมง


เห็นท่านสงบสงัดดีแล้ว ก็ค่อยๆ เอาศีรษะวาง
บนหมอน แล้วก็ลุกมาข้างนอก มานั่งคุยข้าง
นอก ประเดี๋ยวเดียว เสียงว้ากอีกแล้ว ทะลึ่งอีก
แล้ว ก็กลับเข้าไปใหม่ กลับเข้าไปเป่าใหม่
ทีนี้เป่าไม่เลิก คือไม่ได้เป่าพรวดๆ นะ นึกใน
ใจเฉยๆ ว่า นะโมพุทธายะๆ ว่าช้าๆ สบายๆ
นึกถึงพระพุทธเจ้าทั้ง ๕ พระองค์นึกถึงพระยา
ยมด้วยขอให้ระงับทุกขเวทนา


เป็นอันว่า ต่อมาถึงเวลาใกล้จะเพล ท่านลืมต
าขึ้นมาถามว่า เหลือเวลาอีกกี่นาทีจะเพลครับ
ท่านพูดเป็นปกติ ก็แหงนดูนาฬิกาก็เลยบอก
ท่านว่า เวลานี้เหลืออีก ๓ นาทีจะเพลแล้วครับ
ท่านก็เลยบอกว่า ผมขอลาครับ
ถ้าเพลแล้วผมขอลา พอเสียงตีกลองเพลตึ่งๆๆ
ปรากฏว่าหลวงพ่อสำเภาหลับตาปั๊บ ตายไปเลย


เป็นอันว่า คาถาบทนี้ไม่หวงนะ บรรดาญาติโย
มพุทธบริษัทนะ ถ้าท่านผู้ใดต้องการจะระงับ
ทุกขเวทนาของใคร ใครเขาป่วยไข้ไม่สบาย
มีทุกขเวทนามาก ให้จุดธูป ๕ ดอก จุดเทียน
๑ เล่ม มีดอกไม้ก็ใช้ด้วย
ถ้าบังเอิญในสถานที่นั้นไม่มีธูป ไม่มีเทียน ไม่มี
ดอกไม้ ก็ไม่เป็นไร ให้นึกถึงพระพุทธเจ้าทั้ง ๕
พระองค์ แต่พระศรีอาริย์ยังไม่เป็นพระพุทธเจ้า
ก็จริงแล แต่ทว่าต่อไปจะเป็นพระพุทธเจ้า และก็
นึกถึงพระยายมด้วย แล้วเป๋าที่ศีรษะ ค่อยๆ เป่า
ไม่ต้องเป่าพรวดๆ ให้คนเป่าเหนื่อยหรอกนะ
นึกในใจ นั่งทางด้านเหนือศีรษะของเขา นึกว่า ขอให้ทุกขเวทนาระงับไป


และจงอย่าลืมว่าเจ้าของบอกแล้วว่า คาถาบท
นี้รักษาโรคไม่หาย กันตายก็ไม่ได้
แต่ว่าระงับทุกขเวทนาได้
คาถาบทนี้ไม่ต้องเสียค่าครู เป็นแต่เพียงว่า ยอ
มรับนับถือพระพุทธเจ้า เชื่อมั่นในท่าน ยอมรับ
นับถือพระยายม ก็ใช้ได้แล้ว"


โดย...หลวงพ่อพระราชพรหมยาน วัดท่าซุง
(จาก : สมบัติพ่อให้ หน้า ๒๐๒-๒๐๓)

AUD

Sornpraram

ธี

Sornpraram

majoy

ขอบคุณครับ

Metha

Ninprakarn