ของที่มีดีอยู่แล้ว

Nujeab

เมื่อวันเสาร์ที่ 5 เดือน 5 ปี 55 ที่ผ่านมา หลายๆ ที่ต่างมีการประกอบพิธีมงคลตามความเชื่อว่าเป็นวันฤกษ์ดี ผมเองก็ได้มีโอกาสกลับต่างจังหวัด และด้วยความที่มีธุระกับหลวงปู่ท่านหนึ่งจึงแวะไปกราบนมัสการท่าน พอไปถึงวัด นึกขึ้นได้ว่าหลวงปู่ต้องลงน้ำมันจารรอบตัวให้อีกครั้ง เพราะสมัยบวชเมื่อปีที่แล้ว หลวงปู่ท่านก็ได้เมตตาลงน้ำมันจารให้ทั้งตัว ท่านเคยบอกว่าจะให้ดีก็ให้มาลงเพิ่มอีก จึงไม่รอช้าจัดขันต์ห้าและค่าครูอย่างรวดเร็ว ทันใดนั้นก็ได้ขอตัวหลวงปู่ท่านนั้นไปจุดธูป 16 ดอก เพื่อบอกกล่าวหลวงปู่ชื่นและอาจารย์เสียก่อน จึงเดินไปกลางวัด จุดธูปอธิษฐานเสร็จ ก็ปักธูปลงดินแต่กลับปักลงดินไม่ได้ ทั้งๆ ที่พื้นดินก็ไม่ใช่ดินแข็งแต่อย่างใด    แต่ก็ยังดันทุรังกดก้านธูปลงดินอย่างสุดแรง จนทำให้ด้านธูปหักงอ ตอนนั้นคิดในใจว่าเปลี่ยนที่ปักมาสามที่แล้วปักธุปลงดินยังไงก็ปักไม่ได้ซักที สงสัยหลวงปู่ไม่ยอมรึป่าว แต่ก็คิดอีกในว่าหากไม่ได้ทำวันนี้คงเสียดายฤกษ์ดีๆแบบนี้แน่ เพราะเชื่อว่าที่สำนักก็คงมีการลงน้ำมันแน่ จึงย้ายที่ปักใหม่ไปบริเวณที่ชุ่มกว่าที่เดิม แต่ก็ไม่สามารถปักธูปลงดินไม่ได้อีก ใจก็เริ่มไม่ดีแล้ว ครั้งที่สามนี้จึงไปตรงบริเวณที่มีหญ้าอยู่ สุดท้ายก็ไม่สามารถปักธูปลงดินได้ จึงตัดสินใจนำกิ่งไม้มาวางเป็นฐานเพื่อที่จะวางธูปได้   แล้วก็เข้าไปหาหลวงปู่รูปนั้นลงน้ำมันให้ ซึ่งใช้เวลาลงเกือบครึ่งชั่วโมงจึงแล้วเสร็จ และได้สนทนาพูดคุยกันต่อสักพักนึง ก็เลยขอตัวกราบลา เพราะเวลานั้นก็เริ่มมืดค่ำแล้ว ท้องฟ้าที่ยังโปร่งโล่ง ลมพัดเย็นสบาย จู่ๆ กลับมีฟ้าแล่บและเสียงฟ้าร้องคำรามดังมากขึ้นเรื่อยๆ ในใจลึกก็เริ่มหวาดกลัว รู้สึกไม่สบายใจและกังวลใจแบบแปลกๆ พอขับรถออกพ้นจากประตูวัดก็มีฝนตกลงมาอย่างไม่ลืมหูลืมตา มองทางแถบจะไม่เห็นอะไรเลยนอกจากสายฝนที่ตกลงมากระทบกระจกรถอย่างไม่ปราณี สิ่งที่ทำได้ก็แค่ประคองขับรถกลับบ้านที่อยู่ไปอีก 30 กม. พอเข้าเขตอำเภอที่อยู่จุดหมายปลายทาง ฝนที่ตกกระหน่ำทั้งตลอดเส้นทางก็หยุดลง ในใจก็กังวลอย่างบอกไม่ถูก   

เริ่มทำให้รู้สึกว่ามีอะไรบางอย่างไม่ปกติเกิดขึ้นกับตัวเองเข้าแล้ว เพราะพยายามนอนให้หลับเท่าไหร่ก็ยอมหลับเลย ใจมันเริ่มหวิวๆ กระวนกระวาย มีอาการหงุดหงิดบ้างแต่ไม่มาก จึงลุกขึ้นมานั่งสมาธิ ขณะนั่งก็เริ่มรู้สึกดีขึ้นมาก เวลาผ่านไป 50 นาที จึงออกจากสมาธิเพราะคิดว่าทุกอย่างคงดีขึ้นแล้วจึงเอนหลังหลับตานอนอีกครั้ง แต่ก็ยังมีอาการหวิวๆ กระวนกระวาย ใจสั่นกลับมาอีก เลยคิดทบทวนว่าตอนที่ขับรถจากกรุงเทพมาเมื่อเช้ากินอะไรรึป่าวจึงทำให้ใจสั่น นอนไม่หลับ คิดเท่าไหร่ก็ไม่มีอาหารหรือของกินที่เกี่ยวกับคาเฟอินเลยนี่นา ตอนนั้นไม่รู้จะทำอย่างไรแล้ว จึงเปิดทีวีดูจนถึงสว่าง เช้าวันรุ่งขึ้นก็ไปทำธุระกับครอบครัว แฟนจึงทักว่าสงสัยคืนนี้ผมคงจะหลับยาวแน่เลยเพราะขับรถพาครอบครัวไปนั่นมานี่ทั้งวัน ผมเองก็คิดอย่างนั้น พอถึงเวลา 5 ทุ่มก็เลยขึ้นไปนอนกะหลับให้เต็มที่ แต่สุดท้ายก็เป็นเหมือนเดิมคือนอนไม่หลับ หาวิธีให้มันหลับมันก็ไม่หลับเอาซะเลย ครุ่นคิดอยู่นานจนถึงตีสาม แฟนก็บอกให้กลับกรุงเทพกันเถอะท่าทางมันจะไม่ดีแล้ว รีบมาหาอาจารย์ดีกว่า ขืนปล่อยไว้นานเกิดช็อกตายขึ้นมาไม่ดีเป็นแน่   เราจึงตัดสินใจขับรถกลับกรุงเทพ ซึ่งทำเอาคนที่บ้านงงกันใหญ่เลยว่าเกิดอะไรกันขึ้นถึงได้กลับกรุงเทพกลางดึกขนาดนั้น ...

นาคปรก

Nujeab ตอบกลับเมื่อ 2013-3-27 23:57
พอขับรถเข้าสระบุรี ตอน 10 โมง จากที่อาการทรงตัว กลับม ...

อย่าไปทำอย่าไปรับที่ไหนอีก
ของที่มีดีอยู่แล้ว

majoy

ไม่คิดเปลี่ยนเลย ของดีไม่ต้องดัง ไม่ต้องเชียร์ เพราะดีอยู่ในตัวอยู่แล้ว

Nujeab

ของที่มีดีอยู่แล้ว

Sornpraram

พอถึงเวลา 5 ทุ่มก็เลยขึ้นไปนอนกะหลับให้เต็มที่

แต่สุดท้ายก็เป็นเหมือนเดิมคือนอนไม่หลับ

หาวิธีให้มันหลับมันก็ไม่หลับเอาซะเลย

ครุ่นคิดอยู่นานจนถึงตีสาม แฟนก็บอกให้กลับกรุงเทพกันเถอะ

ท่าทางมันจะไม่ดีแล้ว รีบมาหาอาจารย์ดีกว่า

ขืนปล่อยไว้นานเกิดช็อกตายขึ้นมาไม่ดีเป็นแน่

morntanti

ของดี...บางครั้งก็ไม่ต้องพิสูจน์ก็ได้มั้ง...

majoy

เคยใช้ของสายอื่นที่เขาว่าดี คนเสาะหากัน เมื่อตอนรู้จักหลวงปู่ใหม่ๆ แต่ก็ไม่ได้รู้สึกดีเหมือนแขวนของหลวงปู่กับอาจารย์ สรุป ถอดเก็บ ไม่ใช่ว่าของเขาไม่ดี แต่ใจมันไม่ได้รู้สึกปิติ หรือ อบอุ่นเหมือนใช้ของสายเราเอง

lnw

ไม่มีอะไรดีและรักเรา

คอยปกปักษ์รักษาเราได้มากเท่าหลวงปู่ชื่นอีกแล้ว





อาจารย์ก็พูดออกคำหนึ่งว่า พญานาคาท่านไม่ยอม อย่าไปทำอย่าไปรับที่ไหนอีก


ของที่มีดีอยู่แล้ว อาจารย์ให้ทำขันต์ห้ามา อาจารย์จะช่วย


(ต้องขอบคุณพี่จ๊อด้วยครับที่ช่วยจัดหาดอกไม้และใบตองให้น้องได้ทำขันต์ห้า  )




พออาจารย์ลงน้ำมันให้เสร็จกลับไปถึงห้องอาบน้ำหลับเป็นตายเลย

พอรุ่งเช้าอาจารย์โทรมาถามว่าที่อาจารย์แก้ให้แล้ว อาการเป็นอย่างไรบ้าง ดีขึ้นไหม ???

จึงตอบอาจารย์ไปว่า ขอบคุณอาจารย์มากครับที่เป็นห่วง อาการดีขึ้นหายเป็นปลิดทิ้งแล้วครับ

และยังเล่าความฝันเมื่อคืนให้อาจารย์ฟังว่า ฝันเห็นพญานาคนับร้อยเต็มท้องฟ้าที่มืดครึ้ม

พอตื่นขึ้นมาบอกกลับตัวเองว่าไม่มีอะไรดีและรักเรา คอยปกปักษ์รักษาเราได้มากเท่าหลวงปู่ชื่นอีกแล้ว

บทเรียนนี้เท่านี้ก็เกินพอ คิดแล้วก็สมน้ำหน้าตัวเองที่อาจารย์เคยเตือนๆ กันมาแล้วไม่จำ   
ขอบคุณอาจารย์อย่างสูงครับ [img][/img]





ประสบการณ์จากคุณ เม พนมดิน

kruangbin

ดีมากครับจริงๆๆ

Nujeab

ดีมากๆด้วยครับ

majoy

รักมากด้วย ม่ายนอกใจหรอก