อย่าเพลินทำบุญกับพระ แล้วลืมพ่อแม่

ธี

สาธุครับ ผมเคยฟังเทปคำบรรยายของหลวงพ่อพุธตอนนี้ครับ ดีมากๆๆๆ ทำให้คนที่หลงบุญได้คิด
ผมสงสัยในพฤติกรรมของผู้แสวงบุญหลายคนที่ทิ้งพ่อแม่เพื่อหาพระ ไปนอนวัด ปฏิบัติธรรม ปล่อยพ่อแม่ที่ชราอยู่บ้าน มันไม่ถูกต้องตามความคิดของผม สิ่งที่หลวงพ่อพุธพูด หลายคนน่าจะนำมาทบทวนนะครับ ว่าทำถูกแล้วหรือไม่

ในสมัยพุทธกาล มีประวัติของพระอรหันต์องค์หนึ่ง ในขณะที่ท่านยังเป็นฆราวาส มีฐานะยากจน อาศัยอยู่กับแม่ที่ชรา แม่มีความเลื่่อใส่ในพระพุทธเจ้ามาก คิดจะให้บุตรชายบวชในพระพุทธศาสนา พูดกับบุตรชาย แต่บุตรชายปฏิเสธ ด้วยเป็นห่วงแม่ไม่มีคนดูแล วันหนึ่งแม่พูดให้บุตรชายบวชเพื่อแม่ ส่วนแม่จะไปอาศัยอยู่กับลุงซึ่งอยู่อีกเมือง บุตรชายจำเป็นต้องบวชตามแม่ขอ หลังบวชแม่ก็หายไปจากบ้าน บุตรชายศึกษาและปฎิบัติธรรมจนบรรลุธรรม วันหนึ่งเดินบิณฑบาตรในเมือง มองไปเห็นขอทานหญิงชรา ก็จำได้ว่าเป็นแม่ของตน พระภิกษุผู้บุตรชายหลังจากบิณฑบาตเสร็จก็รีบไปดูขอทานหญิงชรา เมื่อเจอกันก็สอบถาม ปรากฎว่า แม่โกหกบุตรเพื่อให้บวช ส่วนตนเองย่อมลำบากเป็นขอทาน พระภิกษุผู้เป็นบุตรก็พาแม่มาอาศัยใกล้วัด(ไม่ใช่ในวัด เพราะสมัยก่อนสีกาไม่อยู่ในวัดเหมือนปัจจุบัน) และหลังจากบิณฑบาตได้อาหาร ก็นำไปให้มารดาก่อนที่ตนเองจะฉันทุกครั้ง จนพระภิกษุอื่นรู้ก็พูดกัน พระพุทธองค์จึงเรียกพระภิกษุผู้เลี้ยงมารดมาสอบถาม หลังจากรับฟังแล้ว พระพุทธองค์ก็สาธุและตรัสว่า "ยอดกตัญญู" พระภิกษุองค์นั้นก็บรรลุอรหันต์หลังฟังธรรมจากพระพุทธองค์....

หลายคนเราก็คงรู้ว่า การเลี้ยงดูมารดาเป็นบุญอย่างยิ่ง บิดามารดาเหมือนพระอรหันต์ของลูก ยอมลำบากได้เพื่อลูก แล้วลูกทำอะไรให้ท่านบ้าง บางคนที่ไปหาพระ ก็จะพูดว่าได้แผ่บุญกุศลที่ทำให้พ่อแม่ด้วย เป็นการทำบุญที่ถูกต้องแล้วหรือไม่????

ธรรมเนียมภาคใต้ พระที่บวชใหม่จะตักข้าวอาหารให้พ่อแม่กินก่อนที่ตนจะกลับไปฉันอาหารที่วัด (แม้พ่อแม่จะมีอาหารใส่บาตรก็ตาม) ส่วนอาหารที่พ่อแม่ได้รับ ถ้ากินไม่หมด ต้องนำไปฝังดิน ไม่ให้สัตว์กินเพราะสัตวืที่กินจะเป็นบาป(ความเชื่อครับ) .....