คัมภีร์ เต๋า เต็ก เก็ง “” 1 - 81 บท
เต๋าและชื่อ“เต๋า” ที่กล่าวได้ มิใช่เต๋าอันนิรันดร์ ชื่อที่เรียกขานได้ มิใช่ชื่ออันยั่งยืน สิ่งที่ไร้ชื่อถึงจะเป็นต้นกำเนิดแห่งฟ้าดิน ชื่อจึงดุจดั่งมารดาแห่งสรรพสิ่งยามใดจิตผ่องใสไร้กิเลส ถึงจะสามารถเป็นแก่นแท้ของสรรพสิ่งยามใดจิตเต็มไปด้วยกิเลส ก็จะเห็นเพียงเปลือกนอกของสรรพสิ่งภาวะจิตสองแบบนี้ต่างกัน เพราะฉะนั้นสิ่งที่เห็นจึงย่อมต่างกันอย่างน่าอัศจรรย์“เต๋า” เป็นวิชาที่น่าศึกษาเรียนรู้ยิ่งกว่าวิชาใดตรงกันข้าม
ถ้าเพื่อจักสำแดงรูปลักษณ์ให้ดีงาม จึงไปบรรจงปั้นแต่งหรือสร้างภาพให้สวย การทำดังนี้ยังจะเรียกว่าดีงามได้อีกหรือ?ถ้าทำบุญ เพียงเพื่อหวังเอาหน้า การทำดังนี้ยังจะเรียกว่า เป็นการทำบุญได้อีกหรือ?ถ้าไม่รู้สึกว่ามี “มี” ตรงกันข้ามกับ “ไม่มี” ยากตรงกันข้ามกับง่าย ยาวตรงกันข้ามกับสั้น บนตรงกันข้ามกับล่าง เสียงดังตรงกันข้ามกับเสียงเบา ด้านหน้าตรงกันข้ามกับด้านหลังเมื่อปราชญ์ แจ้งข้อตรงข้ามดังกล่าว เพื่อที่จะพ้นสรรเสริญนินทา เขาจึงปฏิบัติตนด้วยจิตที่ปล่อยวาง ฉะนั้น จึงไม่รู้สึกยากลำบากปราชญ์อบรมบ่มสอนประชาชนด้วยการกระทำ มิใช่ด้วยคำพูด เขาศึกษาเรียรู้ฟ้าดินหล่อเลี้ยงสรรพสิ่งโดยไม่ย่อท้อปราชญ์ใช้แบบอย่างคุณธรรมแห่งฟ้าดิน คือ แม้นจะได้สร้างคุณความดีมากหลาย ก็ยังคิดว่าตนมิได้ทำอันใดด้วยเขาไม่มุ่งหวังเอาความดีความชอบ เมื่อเขาทำคุณความดีเสร็จแล้วก็ผ่านเลยไป โดยไม่เข้าครองความดีนั้น เขามีน้ำใจกว้างขวาง แม้แต่คุณความดีที่ตนทำ ก็ไม่ไปสนใจ ซึ่งกลับทำให้คุณความดีของเขาไม่ดับสูญนิรันดร์กาล
ปกครองโดยธรรม
ถ้าไม่ยกย่องคนเก่ง คนก็จักไม่แย่งตำแหน่งกัน ถ้าไม่ให้คุณค่าแก่ทรัพย์สินสูงค่า คนก็จักไม่โลภจนตกไปเป็นโจร ถ้าไม่เห็นสิ่งเย้ายวนใจ คนก็จักไม่หลงมัวเมาการบริหารจัดการของปราชญ์ ขั้นแรกคือ สอนคนให้ขจัดความคิดในทางที่ผิด เพราะเมื่อขจัดความคิดในทางที่ผิดได้ กายและใจก็จักสงบสบายจากนั้น ก็สอนคนให้เลิกนิสัยหยิ่งยโสและการชิงดีชิงเด่น หากทำฉะนี้ได้ ก็จักเกิดความสงบสุขการอบรมบ่มสอนประชาชนดังนี้ แม้นมีพวกเจ้าเล่ห์อยู่บ้าง ก็มิหาญกล้าทำความผิดร้ายแรง การบริหารใต้หล้าเยี่ยงนี้ ไฉนเลยจักบริหารใต้หล้าไม่ดี?
คุณประโยชน์ของเต๋า
แม้เต๋าจะดูคล้ายว่างเปล่าไร้ตัวตน แต่มันก็ให้กำเนิดพลังงานที่สามารถให้สรรพสิ่งนำไปใช้อย่างมิรู้จบสิ้น เต๋าลึกล้ำยิ่งใหญ่ดุจบรรพบุรุษแห่งสรรพสิ่ง เต๋าสุภาพอ่อนโยน มีคุณสมบัติในการแก้ไขความยุ่งเหยิง มันอยู่ทุกแห่งหน ทั้งในที่มืดและสว่าง เป็นที่ประจักษ์ว่า คุณประโยชน์ของมันกว้างขวางไร้ที่สิ้นสุดแม้นเต๋าจะมหัศจรรย์ปานนี้ แต่ก็ไร้ร่อยรอยที่จะค้นหา ข้าพเจ้าไม่แจ้งที่มาของเต๋า แต่มันน่าจะมีอยู่ก่อนมีพระเจ้า
ฟ้าดิน ปราชญ์
ฟ้าดินไร้เมตตาจริงหรือ? ไฉนจึงเอาสรรพสิ่งเป็นดังหุ่นหมาฟาง ใช้เสร็จแล้วก็ทิ้ง ปราชญ์ไร้เมตตาจริงหรือ? ไฉนจึงเอาสรรพสิ่งเป็นดังหุ่นหมาฟาง ใช้เสร็จแล้วก็ทิ้งเนื้อแท้ฟ้าดินหล่อเลี้ยงสรรพสิ่งอย่างทั่วถึง ปราชญ์ก็รักประชาชนเท่าเทียมกัน การเสื่อมถอยของสรรพสิ่งล้วนเป็นไปตามกรรม จะไปโทษฟ้าดินหรือปราชญ์ว่า ไร้เมตตาได้ไฉน?ฟ้าดินก็เปรียบดั่งพัดลมอันหนึ่ง ถ้าไม่มีใครไปเปิดมันก็อยู่นิ่งสงบ แต่ความสามารในการกำเนิดลม ยังคงมีอยู่ไม่เปลี่ยนแปลง หากมีใครไปเปิดเครื่อง ลมก็ย่อมพัดออกมาได้เองฟ้าดินและปราชญ์นั้นเที่ยงธรรม ส่วนความคิดของบุคคลบางคน ถ้าไม่เอียงซ้ายก็เอนขวา ไม่ยึดทางสายกลาง โดยมักคิดว่าตนเองฉลาด เข้าทำนองความรู้ท่วมหัวกลับเอาตัวไม่รอด จึงได้ว่า มิสู้เดินสายกลาง
http://www.fengshuithai.com/year51/kumpee1.htm
{:6_200:}{:6_201:}{:6_202:}
หน้า:
[1]