พานครูกับสำนึกของความเป็นศิษย์
http://www.jompra.com/webboard/attachments/1204032125a9d90216ce41dae7.jpg
ผมเป็นศิษย์ใหม่อาจจะยังไม่เข้าใจถ่องแท้ในเรื่องของ "พานครู" แต่ก็เคยแอบอิจฉาพี่น้องหลายคนที่ได้รับการครอบครูและรับพานกับอาจารย์ ซึ่งน่าจะได้รับความรู้สึกเหมือนเป็นพิเศษ จากอาจารย์โดยตรง แต่ความละเอียดอ่อนนอกจากความรู้สึกเหล่านั้น มันยังมีรายละเอียดและข้อปฎิบัติที่ต้องมีความสม่ำเสมอไม่ว่าจะเป็นการจัดดอกไม้ถวายทุกวันพระ หรือการประคองตัวเองให้ไม่ผิดคำพูดในศีลข้อใดข้อหนึ่งที่ตัวเองเอ่ยสัจจะเอาไว้ และอื่นๆอีกมากมาย....
แต่สิ่งที่ผมกลัวที่สุดของการรับพานครูสำหรับผม คือการผิดสัจจะ และไม่สามารถทำตามคำพูดตัวเองได้ มันอาจไม่มีอะไรมากสำหรับตัวเองแต่....มันส่งผลต่อครูบาอาจารย์ที่ท่านต้องรับผิดชอบการกระทำของเรา ท่านไม่เคยเอ่ยปาก ท่านไม่เคยบ่นหรือว่า ท่านไม่เคนรักเราน้อยลงเลย แต่...เราล่ะรักอาจารย์เราได้เท่าที่อาจารย์รักเราไหม วันที่รับพานครู ครอบครูกับท่าน วันนั้นเราคิดอะไรอยู่ ยังจำได้ไหมว่าเราเคยเอ่ยสัจจะอะไรไว้ในใจบ้าง
หลายครั้งที่ผมเห็นอาจารย์ปวดเนื้อเมื่อยตัว ขาบวมหรืออะไรก็ตามแต่ ผมไม่รู้หรอกว่ามันเกิดจากเหตุปกติ หรือเกิดจากการผิดครูของการกระทำที่เราไม่ระมัดระวังหรือเปล่า เผลอลืมไปบ้างไม่เป็นไร แต่ถ้าทำไม่คิดเนี่ยมันไม่น่าให้อภัย ผิดครั้งแรกไม่ว่ากันแต่ สอง สาม สี่ เนี่ย อยากจะขอลองหันมามอและแคร์ความรู้สึกของอาจารย์กันบ้าง สักนิด คนที่รักเราโดยไม่มีข้อแม้
ผมกล้าพูดเลยว่าถึงวันนี้อาจารย์จะยอมครอบครูและให้ยกพานครูได้อีกครั้ง ผมก็มิอาจเอื้อมที่จะรับ ไม่ใช่ด้วยเหตุที่ผมยังคงเดินทาง จรจัดไปทั่วไม่มีหลักแหล่ง ไม่มีหิ้งบูชาที่แน่นอน แต่เป็นเพราะผมรู้ตัวว่าไม่ดีพอและไม่สะอาดพอ และที่สำคัญไปกว่านั้น คือผมไม่อยากให้คนที่ผมรักและเคารพ มาแบกรับอะไรที่ผมทำผิดพลาด เพียงแค่เพราะท่านเป็นอาจารย์ของผม หรือถ้าผมเป็นคนที่รับพานครูจากท่านไป แล้วผมทำไม่ได้อย่างที่ผมเคยเอ่ยปาก ผมคงถวายพานคืน แล้วออกมาเป็นศิษย์ธรรมดาที่เคารพอยู่แบบห่างๆ ผมยังสบายใจกว่า ผมไม่อยากเป็นแค่คนที่พูดแต่ไม่ทำ
ที่เขียนมาไม่ได้ตั้งใจจะล่วงเกินพี่น้องท่านใด แต่แค่พูดจากความรู้สึกที่แอบอิจฉาคนที่ได้รับพานครูและแค่อยากเตือนกันฉันท์พี่น้องว่าท่านมีโอกาสอันพิเศษกว่าหลายๆคนแล้ว อย่าปล่อยให้เป็นแค่พิธีกรรม แต่จงสำรวมและใช้มันเป็นสติในการดำเนินชีวิตให้ถูกธรรมนองคลองธรรมเพื่อชีวิตจะได้ดีขึ้น และอย่าลืมว่า อาจารย์อยู่กับเราและรับผลของการกระทำของเราตลอดเวลา_/\_
wolfโพสเมื่อ 2012-7-2 14:22 แรงครูนั้นมีอยู่จริง ความเมตตาของครูบาอาจารย์ที่มีแด่เราๆ ก็เป็นของจริง
ยังจำสัจจะวาจาที่ตั้งกันไว้ตอนรับพานครูได้กันหรือเปล่า
ว่าแต่ ใครยังไม่ได้เปลี่ยนดอกไม้พานครู ยกมือขึ้น
Sornpraram
http://farm5.static.flickr.com/4111/5034426587_fe6215756b.jpg
ผิดครู
การผิดครู หมายถึงการละเมิดกฎข้อห้ามของครูบาอาจารย์ ทั้งที่ตั้งใจ และไม่ตั้งใจ ยกตัวอย่างเช่น ข้อห้ามของสำนักห้ามผิดภรรยา
ผู้อื่น หากพลาดพลั้งจะตั้งใจ หรือไม่ตั้งใจก็แล้วแต่ ถือว่าผิดครู หรือผิดคำมั่นสัญญาที่ให้กับครูบาอาจารย์ เป็นต้น
การต้องอาถรรพ์วิชาจะใช้กับผู้ที่เรียนไสยเวทย์และผิดขั้นตอนของวิชาหรือไม่ได้รับอนุญาตจากครูบาอาจารย์ของสายวิชานั้น ๆ
ยกตัวอย่างจะเห็นชัดกว่าเช่น
นาย ก. สนใจเรียนวิชาไสยเวทย์วันหนึ่งไปพบตำราเขียนยันต์เข้าไม่ได้ทำการไหว้ครู และไม่ได้รับอนุญาตจากเจ้าของวิชาเรียกว่า
ใช้ลักจำเอาก็ว่าได้ และมาเขียนยันต์ผู้ที่เขียนยันต์ บางรายเพียงวิกลจริต หรือมีปัญหารุมเร้าในชีวิตหากอาการหนักหน่อยถึงชีวิตขึ้นมาก็มี
อยู่ที่สายวิชาที่ศึกษาว่าเป็นสายใด หรือ นาย ก. ศึกษาวิชาสายคุณพระอยู่จนแตกฉาน วันหนึ่งหันไปเรียนไสยเวทย์จะด้านใดแล้วแต่ หาก
ผิดขั้นตอนและพิธี หรือละเมิดคำสั่งของครูสายวิชานั้น ๆ โดยตนเองมั่นใจว่า ตนเองทำได้เพราะฝึกสายคุณพระมาก่อนของที่เรียนย้อนเข้าตัว
อย่างนี้เรียกว่าต้องอาถรรพ์วิชา
การต้องอาถรรพ์วิชาหากเป็นวิชาสายคุณพระ ส่วนใหญ่ไม่ค่อยมีปัญหาอะไรมาก แต่ถ้าเป็นด้านไสยเวทย์ ต้องดูว่าเป็นสายใด เพราะ
ไสยเวทย์บางสาย หากต้องอาถรรพ์วิชา ถึงขั้นวิกลจริต หรือพิการบางรายหนักถึงชีวิตก็มี
และคำถามต่อมาที่ว่า การผิด-ครู เมื่อครูอาจารย์ยกโทษให้เรา จะเป็นอย่างไรคงต้องขอพูดถึงเรื่องการขอขมาก่อนหากเป็นครูมนุษย์
ก็ต้องเตรียมดอกไม้ ธูปเทียน และนำพานครูที่มีดอกไม้ ธูปเทียน ขอขมาต่อครูอาจารย์ที่เป็นมนุษย์หากเป็นครูที่ได้ละสังขารไปแล้ว หรือ
เป็นครูที่เป็นทิพยญาณก็ต้องเตรียมดอกไม้ ธูปเทียน ขอขมาต่อหน้ารูปเหมือนของครูอาจารย์นั้น ๆ ส่วนผลที่ได้รับต้องพิจารณา
จากเจตนา ว่าการกระทำผิดครูนั้น พลาดพลั้งด้วยความรู้เท่าไม่ถึงการณ์ หรือรู้อยู่แล้ว แต่มีเจตนากระทำผิดครู แต่เมื่อศิษย์
สำนึกผิดต่อการกระทำ ได้ทำพิธีการขอขมาครู ผลที่ได้คือ
ขึ้นชื่อว่าครู เปรียบเสมือนบิดามารดา คนที่สองของศิษย์หากศิษย์ทำผิด ขอให้รู้สำนึก และละเว้นการกระทำผิดดังกล่าวครูทุก
ท่านย่อมอโหสิกรรมให้ศิษย์ที่สำนึกผิด และพร้อมที่จะปรับปรุงตนเองให้อยู่ในศีลที่ดี เสมอหากการทำผิดเป็นการพลั้งเพลอผลที่ได้รับไม่มีอะไร
แต่หากรู้แล้ว เจตนาทำผิดครู ประเด็นหลังหนักหน่อย เมื่อทำการขอขมาครู ครูย่อมให้อภัยศิษย์ที่สำนึกผิดแต่ไม่อาจพ้นวิบากกรรมที่ก่อขึ้นได้
ดังคำพระที่ว่า ขึ้นชื่อว่ากรรมจะดีหรือไม่ดี ย่อมส่งผลต่อผู้กระทำเสมอกรรมที่ไม่ให้ผลย่อมไม่มีในโลก
พ่อพราหมณ์สุพจน์ ฤชา
ครอบครูแล้ว อย่าอกตัญญู อย่าผิดครู พริ้วๆชิลๆแบบศิษย์มีครูก๊าบบบบ{:6_193:} ดูแลอย่างดีครับ {:12_573:} ขอบคุณพลังใจจากครูบาอาจารย์ครับ {:5_148:}{:5_148:}{:5_148:} จะได้รับ พานครู แล้ว หรือยังไม่ได้รับ พานครู เมื่อท่านรับเราเป็นศิษย์ เมื่อเราเคารพท่านเป็นครู แค่ทำให้ดีที่สุดเท่าที่ทำได้ก็พอ...ส่วนผลลัพท์ที่ได้จะเป็นอย่างไร? ไม่อาจรู้ได้ {:5_148:}