อำนาจของดวงตราอาถรรพ์แผ่รัศมีกว้างไกลกว่าพระเครื่องที่ห้อยคอ
แก้ไขครั้งสุดท้ายโดย Sornpraram เมื่อ 2015-5-21 06:49กราบนมัสการหลวงปู่....กราบสวัสดีท่านอาจารย์และพี่ ๆ น้อง ๆ ทุก ๆ ท่านครับ
ห่างหายไปนานเนื่องจากช่วงนี้เกิดเรื่องราวต่าง ๆมากมายว่ากันไปตามบุญตาม
กรรม{:6_207:}...ดังเรื่องเล่าบูชาครูต่อไปนี้ครับ
ปลายเดือนธันวาคมเช้าวันหนึ่งแม่ของลูกชายได้รับโทรศัพท์แจ้งข่าวร้ายตั้งแต่เช้า
ว่าเพื่อนรักในกลุ่มเดียวกันถูกยิงนอนตายอยู่ข้างถนนสายหลักในตัวจังหวัดนับเป็น
ข่าวดังประจำจังหวัดข่าวหนึ่งเลยทีเดียวพอเธอขับรถไปส่งลูกชายเสร็จก็ไปจัดการ
เดินเรื่องเพื่อนำศพไปจัดพิธีทางศาสนาที่ต่างอำเภอผู้ตายไม่มีญาติพี่น้องใกล้ชิด
มีแต่คุณแม่ก็อยู่ห่างไปเกือบร้อยกิโลคนยิงก็ไม่ใช่ใครที่ไหนสามีเธอเองนั่นแหละ
ด้วยสาเหตุจากความหึงหวง!!!
ตั้งแต่ได้ยินข่าวช่วงเช้าผมก็รู้สึกสังหรณ์ใจชอบกลคิดว่างานนี้มีผีมาหาถึงบ้านแบบ
ไม่ได้รับเชิญแหง ๆ หลายวันก่อนยายผมก่อนตายก็แวะมามาที่บ้านตอนเที่ยงคืน....
มาเหมือนในหนังคือ ...เที่ยงคืนปุ๊ป....หมาเห่า...เป็นทอด ๆๆ ๆ ซักพักเปลี่ยนเป็น
หอนแบบใกล้ ๆ มุ่งตรงเข้ามาหาเราในบ้านตอนนั้นผมลุกขึ้นยืนมองออกไปนอกหน้า
ต่างเพราะรู้ว่ามีผีมาหาส่วนมากมาแบบนี้เป็นคนรู้จักกัน...แต่ก็มองไม่เห็นอะไร? แถม
ยังนึกไม่ออกว่าใครมา...อีกวันต่อมายายที่นอนอยู่โรงพยาบาลดี ๆ ก็จากไป{:6_196:}
นอกเรื่องไปหน่อยแต่เท่าที่เจอมาก็ไม่ค่อยจะเกินรูปแบบนี้ผู้ตายเป็นหญิงสาวสวยแต่
เป็นขาลุยหน่อย ค่อนข้างแรงส์ตามประสาวัยรุ่นมีลูกสาววัยน่ารัก 1 คนด้วยแรงสังหรณ์
ช่วงบ่ายผมต้องไปรับลูกที่โรงเรียนแทนแม่เค้าเพราะต้องเดินเรื่่องจัดการศพก็เลยแวะ
เอาสร้อยพระของหลวงปู่ไปให้เธอแขวนพร้อมกำชับว่าห้ามถอดเด็ดขาดส่วนตัวผมก็เลย
ไปรับลูกชายซึ่งเลิกเรียนเวลาประมาณ 5 โมงเย็นรับเสร็จก็ขับกลับบ้านซึ่่งต้องผ่านจุด
ที่เกิดเหตุเพราะเป็นถนนสายหลักของจังหวัด...ทันใดนั้นกลิ่นศพเวลาที่โดนเผาก็คลุ้งเข้า
มาในรถจนผมต้องกลั้นหายใจแม้กระทั่งลูกชายวัย 5 ขวบยังเอ่ยปากถามว่ากลิ่นอะไรที่
โชยเข้ามาในรถ "กลิ่นท่อไอเสียรถคันหน้าน่ะลูก..."ตอบลูกออกไปพร้อม ๆ กับนึกในใจ
ว่าคืนนี้ชิบห...หละ...เง้อ???{:6_207:}
Metha ตอบกลับเมื่อ 2016-2-17 21:16
ตอนนี้ไม่มีเลยสักองค์ครับ
มีองค์พ่อรุ่น1 เลยมิใช่หรือครับ ผมว่าไม่ธรรมดา ก่อนหน้านั้นช่วงกลางวันผมสำรวจบ้านลูกชายแล้วทุกเสาบ้านมีผ้ายันต์ที่ตาทวด
เอาไปให้หลวงพ่อท่านเขียนมาแปะไว้ทุกเสาในบ้านเลยนึกว่าไม่เป็นไรยังไงก็คง
จะเข้ามาเดินเล่นในบ้านไม่ได้ส่วนพระแทบไม่มีอยู่ในบ้านเลยเพราะตอนกลางวัน
บ้านหลังนี้ไม่ค่อยจะมีใครอยู่ก็เลยไม่ได้เก็บของมีค่าเอาไว้ในบ้านคงมีแต่พระเจ้า
ชัยวรมันแบบช่อวางไว้บนหัวเตียง 2 ช่อโดยส่วนตัวแล้วด้วยความที่เป็นคนรู้จักกัน
เลยไม่คิดว่าต้องป้องกันอะไรมากมายเจ๊เค้าอยากจะเดินรอบ ๆ บ้านก็ไม่ว่าอะไร
จะส่งเสียงคุยมาก้อพอจะคุยกันได้ขออย่าแค่เข้ามาในบ้านเพราะในบ้านมีเด็กอยู่
ขวัญเค้าจะหายซะเปล่า ๆ ....และแล้วค่ำคืนแรกก็มาเยือนบ้านของเรา
โชคดีที่พอสามทุ่มลูกชายหลับสนิทเรียบร้อยไปแล้วประมาณสี่ทุ่มกว่าคุณแม่ก็ขับ
รถกลับมาจากงานศพพร้อมเพื่อนในแกงค์นั่งมาเป็นเพื่อนอีก 1 คนบรรยากาศใน
บ้านพลันเปลี่ยนไปจนรู้สึกได้ในทันทีผมเลยบอกว่ากลับมาเหนื่อยรีบอาบน้ำรีบนอน
เด๋วพรุ่งนี้เช้ามีอะไรค่อยคุยกันนะสองคนรีบปฏิบัติตามเพื่อนที่นั่งมาด้วยก็ไปนอน
อีกห้องหนึ่งกับญาติของแม่ลูกชาย ต่างฝ่ายต่างเข้าห้องนอนของตัวเองแล้วความ
เงียบก็พลันเข้าปกคลุมบ้านทั้งหลัง...เงียบจนผิดปกติ...เงียบสงัด!!!
นอนฟังเสียงความเงียบด้วยความกระสับกระส่ายแม่ลูกชายมองหน้าเหมือนจะพูดอะ
ไรผมเลยบอกว่ามีอะไรไว้คุยพรุ่งนี้นะ....ยังไม่ทันจะขาดคำ....เสียงบนฝ้าเพดานก็ลั่น
ดังขึ้นจนเหมือนฝ้าจะพังปกติมันจะมีนกมีหนูวิ่งกันประจำอยู่แล้วแต่วันนี้เสียงมันดัง
ผิดปกติ...ผมนึกในใจ...เอาแร้วววว....
ในเวลาเดียวกันอีกห้องหนึ่งญาติของแม่ลูกชายรู้สึกผิดปกติความรู้สึกประมาณเหมือน
มีงูตัวนึงกำลังเลื้อยรัดแขนจากปลายแขนขึ้นมาที่ต้นแขนเธอตกใจร้องเสียงดังลั่นบ้าน
พร้อมกับเปิดประตูห้องนอนกระโจนออกมาพาให้เพื่อนของแม่ลูกชายต้องกระโจนตาม
ออกมาแบบไม่รู้อิโหน่อิเหน่ไปด้วย
แม่ลูกชายบอกให้ผมออกไปดูว่าเกิดอะไรขึ้นผมบอกไปว่าไม่ต้องออกไปหรอกเด๋วตอน
เช้าค่อยคุยกันส่วนตาก็หลับตาสวดมนต์ระลึกถึงหลวงปู่ชื่นของเรา"หลวงปู่ครับขออย่า
ให้ใครถูกเข้าสิงนะครับ...อย่าไปทำอะไรเค้านะครับ...คนรู้จักกัน"ผมนอนสวดมนต์จนหลับ
ไปส่วนแม่ลูกชาย หลับ ๆ ตื่น ๆ ทั้งคืนมีความรู้สึกว่าเพื่อนมายืนอยู่นอกหน้าต่างเวลาที่
หลับตาก็จะมองเห็นภาพเหตุการณ์ที่เพื่อนถูกยิงเหมือนหนังภาพยนต์ย้อนกลับไปกลับมา
ทั้งคืน{:6_207:}
ฟ้าสว่างแล้ว...ทุกคนไม่ยอมลุกจนผมลุกขึ้นมาเปิดประตูหุงข้าวให้หมาถึงค่อย ๆ ทยอยลุก
ขึ้นมาคุยกันแม่กับเพื่อนแม่คุยกันปรากฎว่าฝันถึงเหตุการณ์เดียวกันเหมือนกันเปี๊ยบ!!!!!!!!
ส่วนญาติที่ถูกงูรัดแขนแต่ไม่เจองูซักตัวก็รู้ตัวแล้วว่าไม่ใช่งู แต่เป็นวิญญาณที่พยายามจะ
เข้าสิงร่างเนื่องจากเธอไม่ห้อยพระแถมยังเกิดวันพุธกลางคืนซะด้วยวันนั้นผมต้องกลับมา
รื้อกล่องพระอีกครั้งพร้อมกับให้่ขุนแผนสะกดทัพให้เธอไปห้อยไว้โดยไม่ต้องกำชับว่าห้าม
ถอดเลย
วันนั้นต้องมานั่งคิดว่าจะทำไงดีน้อ....จนนึกถึงดวงตราอาถรรพ์ขึ้นมาได้คราวนี้หาเชือกร้อย
แขวนไว้ในห้องนอนทุกห้องตอนนั้นอากาศหนาวมากผมกางเต้นท์นอนในห้องตรงกลาง
เต้นท์ผมก็เลยนิมนต์อาถรรพ์ธมเนื้ออังคารธาตุห้อยอยู่ตรงกลางเต้นท์อีกองค์เรียกว่า อุ่นใจ
สุด ๆ {:6_193:}
แม่ลูกชายมีธุระต้องไปซื้อของที่กรุงเทพฯตกกลางคืนผมเลยตัดสินใจหอบลูกชายมานอน
ที่บ้านตรงตลาดถือเป็นการพักยกระงับศึกชั่วคราว{:6_190:}
เช้าวันที่สามเริ่มขึ้น.....ข้อมูลข่าวสารเริ่มหลั่งไหลเข้ามามีร่างทรงที่อยู่ห่างไกลคนหนึ่ง
ในคืนวันแรกที่เธอติดต่อสื่อสารกับพวกเราไม่ได้เธอก็ไปหาร่างทรงที่อยู่อีกจังหวัดหนึ่ง
ซึ่งเป็นเพื่อนในเฟสของเพื่อนเธอสิ่งที่เธอบอกกับร่างทรงก็คือเธอมาหาเพื่อนที่บ้านแต่
พูดคุยกันไม่ได้อยากให้เพื่อนไปดูแลลูกสาวเธอให้หน่อย...อ่า....ป่านนี้พ่อเค้าหอบลูก
สาวหนีไปไหนแร้ววม่ายรู้จนปัญญาจะตามหาจริง ๆ ส่วนเพื่อน ๆ ก็โดนแวะไปเยี่ยมเยียน
ในคืนที่สองกันถ้วนทั่วหน้า ด้วยความจนใจจะทำอะไรก็ลุ้นให้ถึงกลางคืนเร็ว ๆจะดูว่าคืน
นี้เกิดอะไรขึ้นหละหนอ...
พอเริ่มฟ้ามืดได้พักใหญ่ทุ่มกว่า ๆ ผมเริ่มไล่เด็ก ๆ แถวบ้านให้กลับบ้านไม่ต้องมาเล่นหรือ
ด้อม ๆ มอง ๆ แถวนี้เด๋วจับไข้หัวโกร๋นพ่อแม่เค้าจะมาว่าเอาแม่ลูกชายกลับจากกรุงเทพฯ
มาถึงตัวจังหวัดตอนกลางวันแล้วรับเพื่อนวิ่งไปงานศพที่ต่างอำเภอเลยไม่แวะเข้าบ้าน.....
กลับมาอีกทีเวลาเดิม 4 ทุ่มกว่า
พอรถเลี้ยวเข้ามาในเขตบ้านผมยืนมองผ่านหน้าต่างอยู่หมาที่เลี้ยงไว้ในบ้านเกือบสิบตัววิ่ง
สวนรถออกไปที่ถนนหน้าบ้านไปตั้งหลักหอนอยู่หน้าบ้านตาทวดห่างไปเกือบ 70-80 เมตร
ไม่ยอมวิ่งเข้ามานอนในบ้านเหมือนเคยมีเพื่อนมานอนเป็นเพื่อนเหมือนเคยแต่คราวนี้ห้อง
นู้นไม่เจออะไรผิดกันที่ห้องผมไม่ได้เปิดทีวีเป็นเพื่อนเหมือนห้องข้าง ๆเสียงทีวีจากห้องข้าง
ก็ดังเล็ดลอดเข้ามา....แต่มีเสียงแปลกปลอมปนมาด้วย
เป็นเสียงสะอื้นไห้ของผู้หญิงคนหนึ่งที่ร้องเหมือนจะขาดใจเสียงทอดยาวขาด ๆหาย ๆ
รำไร ๆเหมือนมีเหมือนไม่มีตั้งใจฟังจะไม่ค่อยได้ยินพอไม่ได้ตั้งใจจะได้ยินชัดขึ้นมามาก
เหมือนเสียงผีร้องไห้ในหนังผียังไงยังงั้นหละ(ไปหาฟังเอานะ{:6_193:}) ฟังต้นเสียงแล้วก้อ
นู้นนนน...ดังมาจากนอกเขตรั้วบ้านนั่นแน่ะ เสียงนั่นดังซักพักก็เงียบหายไปแต่หมาก็ยังไม่
กลับเข้ามานอนในบ้านเหมือนเคย
สรุปได้ประมาณว่าด้วยอำนาจของดวงตราอาถรรพ์นั่นเองที่ทำให้ดวงวิญญาณของเธอเข้ามา
ในเขตบ้านไม่ได้ทั้ง ๆ ที่คืนแรกไม่มีดวงตราซักดวงมายืนถึงข้างหน้าต่างเลยหละ...พอมี
ดวงตราอาถรรพ์ปุ๊ปห่างไปไม่ต่ำกว่ายี่สิบสามสิบเมตรแน่นอน
ที่ในเวปของเราเขียนเอาไว้ว่า ดวงตราอาถรรพ์ปรับฮวงจุ้ยบ้าน คุ้มครองบ้านผ่านการพิสูจน์
คราวนี้ผมสรุปได้ว่าอำนาจของดวงตราอาถรรพ์นั้นแผ่รัศมีกว้างไกลกว่าพระเครื่องที่ห้อยคอ
อยู่อย่างแน่นอนกระแสที่แผ่ออกมากว้างไกลจนไม่เกินเลยกับคำที่ว่า "ปรับฮวงจุ้ยและคุ้ม
ครองบ้านร่มเย็นเป็นสุข"แน่นอนครับ
ก่อนจะพิมพ์นี่ผมก็ไปแอบเก็บดวงตราอาถรรพ์มาเพิ่มอีกเล็กน้อยเพราะที่มีอยู่ก็แจกเค้าไป
จนเกือบหมดพอเวลาตัวเองเดือดร้อนจะหาใช้บ้างก็เกือบไม่มีใช้...เง้อ!!!{:6_193:}
ผ่านไปอีกคืนแบบใจหายใจคว่ำ เกิดการแลกเปลี่ยนข้อมูลข่าวสารอีกรอบร่างทรงฝาก
ข่าวมาบอกว่าเธอกลับไปเยี่ยมลูกแล้ววันแรกเจอแต่วันหลังหายังไงก็หาไม่เจอ......
พยายามจะให้พวกเราดูแลลูกของเธอ
พ่อเค้าคงเป็นคนมีวิชาพอตัว เลยบังตาวิญญาณเอาไว้ไม่ให้มองเห็นส่วนสาเหตุนะเหรอ
ครับคนข้างห้องเค้าเล่าให้ฟังว่าลูกสาวมองผ่านบานเกล็ดหน้าต่างออกไปเห็นเงาผู้
หญิงผมยาวยืนอยู่ตรงระเบียงในห้องก็เลยส่งเสียง "นั่นใคร ๆๆแม่เหรอ ๆ ?? "พ่อเค้า
ก็รู้ตัวสิครับว่าวิญญาณแม่ตามมาเลยหอบลูกหนีไปตามธรรมเนียมแถมมนต์บังตาให้
เสร็จสรรพ
ส่วนป้าที่บ้านอยู่หน้าปากซอยตรงจุดเกิดเหตุก็มาเล่าให้ฟังว่าป้านอนฟังเสียงเธอร้องไห้
ทุกคืนเลยหลานเอ๊ย...ป้าก็ไม่รู้จะทำยังไงกลัวก้อกลัวสุดท้ายตัดสินใจนิมนต์พระมาทำ
บุญให้สุดท้าย....มานั่งร้องไห้ให้ป้าฟังเหมือนเดิม{:6_207:}
วันถัดมาคุณแม่ของเธอตัดสินใจเผาร่างหลังจากคดีดูเหมือนจะได้รับความยุติธรรม....ถ้าไม่
เผาหละก้อผมไม่รู้ว่าจะต้องนอนผวาไปอีกกี่วันกี่คืนเนอะ เพราะยิ่งมายิ่งเฮี้ยนมากขึ้นทุก
วัน ๆ พอเผาเสร็จเท่านั้นแหละบรรยากาศเบาลงไปไม่ต่ำกว่าครึ่งเลย{:6_196:}
ผมบอกแม่ของลูกไว้ว่า...ถึงแม้เผาแล้วก็ไม่ได้หมายความว่าเรื่องจะจบ...เพราะเค้า
เป็นห่วงลูกของเค้าและหาลูกยังไม่เจอเรื่องราวต่าง ๆเงียบหายไปหลายวัน
แต่ผมก็รวบรวมข้อมูลตอนที่เธอมาเยี่ยมบ้านสรุปได้ว่าเนื่องจากเป็นการตายโหง
แถมเป็นลักษณะของวิญญาณอาฆาตถึงแม้จะมาในลักษณะเพื่อนฝูงไปมาหาสู่กัน
แต่รังสีแห่งความตายที่เธอแผ่ออกมา(เธออาจจะไม่รู้ตัวด้วยซ้ำ)ให้ผลดังนี้ครับ
นกหนูที่อาศัยอยู่ใต้หลังคาปกติจะต้องวิ่งเสียงดังทุกคืนจนได้ยินกันเป็นปกติ
ตั้งแต่เธอมาเยี่ยมบ้านนกหนูย้ายไปวิ่งบ้านใครก็ม่ายรุแถมมีอยู่ตัวนึงไปขาดใจ
ตายอยู่ในเครื่องซักผ้ากว่าจะรู้ตัวก็ทำให้เครื่องซักผ้าซ๊อตไหม้ไปเรียบร้อย(โทษ
ว่าผีเป็นตัวการเนอะ)....ผ่านไปกลางเดือนมกราคมน่ะค่อยมีหนูวิ่งเบา ๆ ยาม
ค่ำคืน{:6_193:}
เวลาเธอมาหาแม้แต่หมายังวิ่งหนีออกไปหอนนอกบ้าน...ตั้งหลักเสียใกลลิบแถม
ไม่ยอมเข้าบ้านอีกตะหาก...นู่นเช้านั่นแหละค่อยเยื้องย่างเข้ามากินข้าว....เสียข้าว
สุกจริง ๆ หรีดหริ่งเรไรพากันพร้อมใจเงียบเสียงกันหมดไอ้ที่ว่าเงียบสงัดคือ.....
ความเงียบที่ไร้เสียงจริง ๆ บรรยากาศก็เปลี่ยนเป็นหนัก ๆจนไม่ต้องบอกว่ามีผี
มาก็จะต้องรู้เพราะบรรยากาศมันกดดันเรามาก มีอยู่วันหนึ่งเล่าให้หลวงน้าที่วัด
ฟังหลวงน้าบอก "ถึงว่าสิ...วันนั้นใช่ไม๊ที่หมามันหอนกันเกรียวเลย"แต่เราก็ทำ
อะไรไม่ได้ครับได้แต่ตั้งรับแล้วก็คอยสังเกตุเอาแก้กันเป็นข้อ ๆ ไป...ในที่สุด
ปัญหาก็มาถึงเราอีกจนได้
ถึงแม้จะเบาลงไปเยอะแล้วแต่ความรู้สึกของผมก็คือเหมือนมีใครอยู่ข้างหลัง
เราเสมอ บางครั้งก็รู้สึกปวด ๆ หัวปวดต้นคอบ้าง แบบไร้สาเหตุจะว่าคิดไป
เองก็ไม่ใช่มันปวดจริง ๆ นะมันมีอะไรส่งพลังมาหาแล้วกดดันเราส่วนผมน่ะ
ยังพอทน ญาติของแม่ลูกชายสิเป็นอาการคล้าย ๆ กันแต่เธอทนไม่ได้วันนึง
ก็เลยไปหาหมอดูที่ดูแม่น....ผลสรุปออกมาว่ามีวิญญาณตามเธออยู่เพียงแค่
เธอถอดพระที่เธอสวมอยู่วิญญาณก็จะถือโอกาสเข้าสิงเพื่อเจรจากับแม่ของลูก
ชายให้ช่วยตามหาลูกเธอก็ยิ่งกลัวกว่าเดิม....เป็นใครก็คงจะไม่ดีใจถ้ารู้ว่ามีผี
คอยตามติดเป็นเงาตามตัวขนาดนั้น แถมยังสร้างอาการปวดหัว ตัวร้อนไม่สบาย
ให้กับเราได้ด้วย{:6_207:}
ปัจจัยข้อสองคือเจ้าลูกชายตัวดีของผมเริ่มเกิดอาการกลัวเหมือนว่าจะเคย
เห็นแต่ไม่รู้ว่าไปเห็นกันตอนไหนถามเท่าไหร่ก็ไม่ตอบออกอาการกลัวจนอยู่คน
เดียวไม่ได้คราวนี้ผมก็อยู่ไม่ติดหละปัญหามันใกล้ตัวเกินไปทำอะไรก็ไม่ได้
ช่วงต้นเดือนมกราคมเลยแอบแว๊บ...มาปรึกษาอาจารย์ศรายุทธของพวกเราครับ
อาจารย์ฟังแล้วก็บอกให้ผมจุดธูปบอกหลวงปู่ชื่น ที่สำนักเสร็จแล้วกลับไปบ้าน
ก็จุดธูป 9 ดอกบอกหลวงปู่อีกครั้งเดี๋ยวหลวงปู่จัดการให้เรียบร้อย....อาจารย์ให้
คำรับรองกับลูกศิษย์อย่างมั่นใจ
กลับมาถึงบ้านคืนต่อมาผมจุดธูป 9 ดอกตอน 3 ทุ่มนอกบ้านสวดมนต์ระลึกถึง
หลวงปู่แล้วก็บอกกล่าวเรื่องราวที่เกิดขึ้นอ้อนให้หลวงปู่ช่วยถ้าหลวงปู่จะเมตตา
ก็ได้โปรดให้แม่ได้พบกับลูกด้วยเทอญ...ประมาณนี้หละครับ
หลังจากจุดธูปบอกหลวงปู่อาการที่ผมเคยเป็นก็ลดน้อยลงแล้วค่อย ๆ หายไป
ในที่สุด ส่วนผลนะเหรอครับผมไม่มีญาณทัศนะอะไรกะเค้าก็เลยนัดคนมีญาณ
ให้แม่ของลูกชายไปสอบถามความต้องการของวิญญาณเพื่อนรักเมื่อวันที่่ 24 กพ.
ที่ผ่านมานี่เอง
วิญญาณเธอติดตามแม่ของลูกชายผมไปถึงบ้านนัดหมายแต่เข้าบ้านไม่ได้ยืนคอย
อยู่นอกรั้วบ้านเจ้าของบ้านแจ้งให้ทราบว่า "เธอได้พบกับลูกของเธอแล้ว และเชื่อ
มั่นว่าพ่อของลูกจะดูแลลูกสาวเธอให้มีความสุขได้" และสิ่งที่ตอนนี้เธอต้องการมาก
ก็คือขอให้พวกเราทำบุญให้เธอแล้วอธิษฐานให้บุญกลายเป็นปัจจัยในโลกของวิญญาณ
เพื่อที่เธอจะได้นำปัจจัยไปซื้อข้าวของ....เปิดร้านเสริมสวย{:6_203:}
หน้ามือเป็นหลังมือไหมหละครับ....ใครจะเชื่อว่า...วิญญาณอาฆาตแค้นระดับนี้จะกลาย
เป็นวิญญาณน่ารักที่อยากจะเปิดร้านเสริมสวยในโลกของวิญญาณเธอเอาความแค้น
ของเธอไปทิ้งไว้ที่ไหน? ใครพาเธอไปจนเจอกับลูกและพ่อของลูกเธอ???ใครเป็นคน
ให้ความมั่นใจกับเธอว่าลูกเธอจะดำรงชีวิตได้อย่างมีความสุขจนเธอปล่อยวางความแค้น
ลงจนกลายเป็นวิญญาณที่น่ารักคนหนึ่ง{:6_201:}
เมื่อเพื่อน ๆ พี่ ๆ น้อง ๆขึ้นโดยสารเรือลำนี้ของโปรดจงมั่นใจว่าหลวงปู่ชื่นและท่านอา
จารย์ศรายุทธของเราจะไม่ทอดทิ้งเรา....กราบนมัสการหลวงปู่ชื่นและท่านอาจารย์ครับ
{:6_196:}{:6_196:}{:6_196:}
ประสบการณ์วิญญาณอาฆาต
จากพี่ma-ii
อีกหนึ่งสุดยอดประสบการณ์ แอบสยอง {:6_207:} {:6_200:}เรื่องดีๆครับ โลกหลังความตาย ทุกคนก็มีหน้าที่ตามบุญกรรม ดูอย่างพญามัจจุราชก็มีหน้าที่ตัดสินวิญญาณ คนที่เคยเป็นหมอยาก็มีหน้าที่รักษา คนโบราณว่า เทวดาก็ป่วยได้ เชื่อว่า มีหมอเทวดา(หมออิน-หมอจัน) อาศัยอยู่ที่สะดึงทะเล ถ้าใครมีบุญสามารถเชิญมารักษาโรคได้...... น้องสาวผมตอนเด็กๆอายุไม่ถึงขวบเป็นโรคสมองอักเสบ กะหมอมบวมสูงและเขียว (แม่บอก) หมอโรคพยาบาลไม่รับรักษา ผู้ชราที่รู้จัก ท่านบอกว่า เมื่อหมอไม่รักษาท่านจะช่วยเอง ผู้ชราทำพิธีอัญเชิญหมอเทวดา(หมออิน-หมอจัน)เข้าทรงร่างทรงคนหนึ่งและเขียนสุูตรยาให้ แม่บอกต้มได้ 2 หม้อ น้องสาวก็หายป่วยเป็นปกติ ทั้งๆที่หมอโรงพยาบาลบอกให้ทำใจว่าตายแน่นอน แต่กลับรักษาหายได้ แลกกับสัญญาการบวชชีเมื่ออายุพอที่จะบวชอุทิศบุญให้หมอเทวดา ยายผมบอกให้บวชหลังจบปริญา เพราะยายบอกว่า บวชแต่เด็กไม่ดี ไม่รู้จักบุญกรรม จะเสียการบวชเพราะประพฤติตามเพือน ให้บวชเมื่อมีวุฒิภาวะแล้ว เป็นสิ่งที่เกิดขึ้นจริง เป็นความเชื่อครับ..พิจารณา{:6_196:} กลัวนะครับ นับถือเลย สามารถทนกับเหตุการณ์แบบนี้ได้
กราบบูชาหลวงปู่และอาจารย์ครับ รู้สึก พี่ ma-ii จะถูกชะตากลับโลกหลังความตายจังเลย....{:6_207:} อ่านแล้วสยองงงง Metha ตอบกลับเมื่อ 2015-3-15 09:21
อ่านแล้วสยองงงง
อย่างเสี่ย จะกลัวอะไร