บารมีหลวงปู่ชื่น ทำให้ผมทึ่งจริงๆ
ประสบการณ์ของพี่ใหม่ ma-iiรุ่นน้องผมคนหนึ่งพ่อเค้าเข้าโครงการบวชเพื่อถวายเป็นพระราชกุศล 5 ธันวาคมนี่แหละครับ
ตามประสามนุษย์เงินเดือนที่เงินมักจะไม่ค่อยชนเดือน(อายุงานยังน้อย)อยากกลับบ้านไปทำบุญใส่บาตรกับพ่อที่วัด
แต่เงินไม่ค่อยจะมีจังหวะหนึ่งได้โทรศัพท์คุยกันน้องก็เล่าให้ฟังแล้วถามถึงเลขดังประจำอำเภอเพราะคราวที่แล้วมีเลข
ผีแม่หม้ายโผล่มา..ดันแม่นซะด้วย
ผมเลยบอกไปว่าคราวนี้ไม่มีหรอกมีแต่เลขงานศาลเจ้าประจำปีออกมั่งไม่ออกมั่งพอดีนึกขึ้นได้ว่าน้องเค้าได้ขุนแผน
สะกดทัพจากผมไปหนึ่งองค์ผมก็เลยบอกไปว่าให้อาราธนาพระแล้วก็นึกถึงหลวงปู่เอาหละกัน...ลองดูนะ
วันนี้โทรคุยกับน้องอีกรอบ น้องเล่าให้ฟังว่าวันนั้นก็ลองอาราธนาแล้วก็อธิษฐานกับหลวงปู่ดูจริง ๆ แล้วก็หยิบล็อต
เตอรี่มาหนึ่งใบ(นิสัยดีมากมีตั้งเยอะแต่หยิบแค่หนึ่งใบ )เกิดมาไม่เคยซื้อล็อตเตอรี่ถูกกะเค้าซักทีพอตรวจแล้ว
ปรากฎว่าถูกเลขท้ายสามตัว...ดีใจมากเลยได้ทำบุญกับพ่อที่บวชได้อย่างสบายใจด้วยบารมีหลวงปู่ชื่นช่วยลูก ๆ
หลาน ๆ ครับ
ส่วนตัวผมเองเมื่อวานซืนต้องขับรถเข้ากรุงเทพฯ ไปเอาของให้ลูกค้าเพราะถ้าให้ส่งขนส่งกว่าจะส่งก็คงจะนานไม่ทัน
กาลแต่รถยังไม่ได้ต่อทะเบียนเลย นึกขึ้นมาได้ก็ตอนจะไปแล้วไม่รู้จะทำยังไงเลยอธิฐานกับหลวงปู่แล้วก็แขวน
ขุนแผนน้ำผึ้งเหน็บหนุมานเชิญพญานาคาไว้ในกระเป๋าสะพาย(ชุดนี้ผมใช้เวลาเดินทางครับ)แล้วฝันก็เป็นจริง
ตำรวจทางหลวงตั้งด่านตอนตีห้ากว่า ๆ ซะด้วย(ขยันจริง ๆ เลยตำรวจทางหลวงแถวบ้านผมเนี้ยะ)พอเรียกให้จอด
พี่ตำรวจก็กวาดสายตามองทั้งคันผมลุ้นแทบแย่แฮะแล้วเค้าก็โบกมือให้รถผมผ่านไปได้ทั้ง ๆ ที่ผมก็เห็นว่าเค้า
มองพวกป้ายพรบ. ทะเบียนรถหน้ากระจกอยู่เพราะช่วงปลายปียังงี้ตำรวจเค้าจะรู้กันครับว่าถ้าป้ายยังเป็นสีนี้อยู่ร้อย
ละเก้าสิบส่วนมากเป็นรถที่ไม่ยอมต่อทะเบียนพอผ่านไปได้ก็ดีใจมากติดต่อซื้อของในเมืองกรุงก็สะดวกดีครับไม่มี
ปัญหาอะไร
พอเมื่อวานขับรถกลับออกจากกรุงเทพเช้ามืดเหมือนเดิมมาเจอด่านตำรวจอีกแต่คราวนี้ตั้งด่านด้วยตั้งเครื่องตรวจ
จับความเร็วด้วยผมกะลังคุยโทรศัพท์กับน้องอยู่(อย่าเลียนแบบนะครับ)พอดีเหลือบเห็นรถสวนกันกระพริบไฟให้เท้า
ก็เลยผ่อนคันเร่งโดยอัตโนมัติขับมาได้ซักพักใหญ่ถึงเจอรถจอดซุ่มพร้อมเครื่องจับความเร็วเลยมาอีกซักครึ่งกิโลเจอ
ด่านใหญ่เลยครับยกกันมาเป็นสิบเลยนึกในใจว่าคราวนี้โดนแหง ๆ ถ้าไม่โดนเรื่องความเร็วก็ทะเบียนหละ.....พอถึง
คิวรถผมเค้าไม่มองให้เสียเวลาเลยครับกวักมือให้ผ่านไปแล้วก็เรียกคันต่อหลังจากผมให้จอดแทน
กลับถึงบ้านไม่ทันพักพี่สะใภ้บอกว่าช่วยพาไปทำพาสปอร์ตที่เมืองจันทร์หน่อยอดหลับอดนอนมา 2 วันแระยังต้อง
ขับรถอีก รถพี่สะใภ้ป้ายแดงเห็นท่าไม่ดีผมก็เลยอัญเชิญพญานาคามาคล้องไว้กับกระจกมองหลังพี่สะใภ้ถามผมว่า
แขวนไว้ทำไม...."สร้างขวัญและกำลังใจสิครับ"...ผมตอบอย่างมั่นใจมาก ผ่านด่านตรวจสบายหายห่วงเลยครับ
แต่คราวนี้มาแปลกพอทำพาสปอร์ตเสร็จ(เด๋วนี้ทำง่ายมากครับ ใช้บัตรประชาชนใบเดียวเอง ศูนย์ที่จันทร์ก็บริการดี
มาก ๆ ครับ)นาน ๆ จะเข้าเมืองใหญ่ทีพี่สะใภ้ก็ขอช็อปที่โรบินสันจันทร์ซะหน่อย
*
ส่วนผมเหนื่อยจนเดินแทบไม่ไหว
เลยไปนั่งรออยู่ที่ร้านมิสเตอร์โดนัทชั้นใต้ดินจิบกาแฟไปอ่านหนังสือการ์ตูนไปด้วย
*
อยู่ดี ๆ ก็มีเด็กสาวน่ารักมั่ก ๆ
มานั่งโต๊ะเดียวกับผมทั้ง ๆ ที่โต๊ะอื่นก็ว่าง ๆ
อย่าเพิ่งอิจฉาครับสาวน้อยคนนี้คาดว่าจะอยู่ประมาณชั้นอนุบาลได้
ผู้ปกครองน้องเค้านั่งอีกโต๊ะนึงส่วนน้องคนนี้พอมานั่งที่โต๊ะผม
*
ก็หยิบหนังสือการ์ตูนผมไปอ่านเฉยเลยจนผู้ปกครอง
ต้องบอกว่า "ไปหยิบของพี่เค้าทำไม?...มานั่งตรงนี้มา"ผมก็บอกกับผู้ปกครองไปว่า
"ตามสบายครับ ไม่เป็นไรครับ"
พอมองหน้าน้องเค้าดี ๆ ก็จำได้ว่าเคยเห็นหน้ากันตอนทำพาสปอร์ต
ยังจะมาเจอกันที่โรบินสันอีกแฮะ ผมก้ออ่านการ์
ตูนเล่มของผมไปน้องเค้าก็เปิดการ์ตูนที่ผมวางอยู่บนโต๊ะได้ซักพัก
พี่สะใภ้โทร.มาบอกให้เดินหาร้านพิซซ่าหน่อยจะ
ซื้อไปฝากลูกผมเห็นน้องเค้าอ่านอยู่ก็เลยวางหนังสือทิ้งไว้ให้อีกเล่ม
แล้วก็เดินหาร้านพิซซ่าแล้วก็ไม่เห็นจะมี โทร.บอกพี่สะใภ้เสร็จ
ถือโอกาสเดินไปเข้าห้องน้ำล้างหน้าซะหน่อย
*
ปรากฎว่าเดินสวนกับน้องและป้าของน้องเค้าที่หน้าห้องน้ำ
ป้าเค้าก็เรียกผม"น้องคะเมื่อกี้ตอนน้องลุกไปน้องทำเงินหล่นไว้ค่ะ
คงจะเป็นของน้องแน่เพราะน้องนั่งอยู่คนเดียว"
พูดเสร็จป้าเค้าก้อยื่นแบงค์พันมาให้ผมใบนึงผมก็ยื่นมือไปรับแบบงง ๆ
แล้วก็ขอบคุณป้าของน้องเค้าเข้าห้องน้ำ
เสร็จผมก็เดินกลับไปที่โต๊ะ... อ้าว! คุณน้องนั่งตากลมแบ๊วอยู่ที่โต๊ะ
*
คุณป้าก็นั่งถัดไปอีกโต๊ะนึงมองหน้ากันไป
มองหน้ากันมา"เด๋วหนูอ่านการ์ตูนให้ฟังนะคะ?"
*
เออเนอะ...เด็กหนอเด็กตัวกระจึ๋งนึงอ่านหนังสือได้จริงอ่ะ?
นอกจากสาวน้อยเธอจะน่ารักแล้วยังอ่านหนังสือได้จริง ๆ ครับ
ผมทึ่งมากจนต้องหันไปถามป้าของเธอว่าน้องเค้า
อยู่ชั้นไหนครับเนี้ยะ!!!คุณป้าบอกน้องเค้าเรียนอยู่อนุบาล1 เอง .....
อ้าว...ยังงี้อ่านหนังสือได้ตั้งแต่ตอนไหนหละครับ????
"น่าจะประมาณขวบครึ่งค่ะแม่เค้าชอบอ่านหนังสือแล้วน้องเค้าก็ดูคาราโอเกะเยอะมาก มารู้อีกที
เค้าก็อ่านเองได้แล้วค่ะ"สาวน้อยก็ชวนผมคุยแล้วก็อ่านหนังสือให้ฟังอย่างตั้งใจ ผมหละทึ่งจริง ๆ
ครับจนอยากจะ
หมั้นหมายเอาไว้ให้ลูกชายจิง ๆ
ผมแปลกใจที่ว่าเจอกันที่โน่นแล้วก็ยังมาเจอกันที่นี่อีกเก็บตังค์ได้ก็ส่งคืนเจ้าของ
*
แล้วน้องเค้าก็ไม่ยักจะกลัวผม
เลยแฮะปกติค่อนข้างที่จะหายากมากนะครับที่เด็กจะไม่กลัวคนแปลกหน้า
ความบังเอิญเยอะ ๆ ที่เกิดขึ้นทำให้ผม
อดที่จะนึกไม่ได้ว่าเป็นเพราะบารมีของหลวงปู่แน่ ๆ ครับ
พอผมจะกลับบ้านผมเลยไปเดินหาซื้อตุ๊กตาฝากน้องเค้า
เพราะอยากตอบแทนน้ำใจคุณป้า...
ก็เลยให้หลานสาวแทนพอผมบอกว่าจะกลับน้องเค้าก็ลุกไปอย่างไม่งอแงทั้ง ๆ
ที่ครั้งแรกเรียกให้ลุกยังไงก็ไม่ยอมไป...
ยิ่งดูก็ยิ่งเห็นว่าคนบางคนนี่เค้ามีเสน่ห์มาตั้งแต่เกิดจริง ๆ นะครับ
กลับถึงบ้านโดยสวัสดิภาพนอนพักเอาเรี่ยวแรงคืนหนึ่งวันนี้เพิ่งจะฟื้นครับ
ปลอดภัยและประทับใจด้วยบารมีหลวงปู่
จริงๆ ครับ {:5_166:}{:5_166:}{:5_166:} {:5_166:}{:5_166:}{:5_166:} {:5_148:}. {:5_166:}สาธุสาธุ {:5_166:}{:5_166:}{:5_166:} เบี่ยมๆๆๆๆๆ บารมีหลวงปู่ชื่น ทำให้ผมทึ่งจริงๆ สาธุ กราบหลวงปู่ครับ {:6_202:}{:6_202:}{:6_202:}
หน้า:
[1]
2