หลวงพ่อตอบปัญหาธรรม
: การบูชาพระ :ตอนบูชาพระไม่ได้ใส่เสื้อผู้ถาม :- “ขอถามเรื่องการบูชาพระหน่อยนะครับ คือว่าเวลาอากาศร้อน เวลาบูชาพระก็ไม่ได้ใส่เสื้อใส่แสง แบบนี้จะมีบาปมีกรรมหรือเปล่าครับ…?”หลวงพ่อ :- “แกนุ่งกางเกงหรือเปล่าล่ะ…?”ผู้ถาม :- “นุ่งครับ”หลวงพ่อ :- “เดี๋ยวมีนิทานนักเทศน์จะเล่าให้ฟัง มีทายกคนหนึ่งเขาเป็นผู้นำในการสมาทานศีล ท่านเป็นคนอ้วน สมัยก่อนเขานุ่งผ้าพื้นหรือผ้าขาวธรรมดา อีตาทายกแกอ้วนมากเกินไป หางกระเบนเหน็บเข้าไปลึกมันก็ไม่ได้ ก่อนจะรับศีลก็บูชาพระรัตนตรัยก่อนว่า “อะระหัง สัมมาสัมพุทโธ…” แล้วก็กราบ พอกราบ หางกระเบนมันหลุดทีนี้เริ่มสมาทานศีลก็ขึ้น “มะยัง ภันเต ติสะระเนนะ สะหะ ปัญจะ สีสานิ ยาจามะ” ตอนนี้ญาติโยมแกนั่งอยู่ข้างหลัง เห็นทายกเปลื้องหางกระเบนออก ก็นึกศีลน่ากลัวจะเข้าทางหลัง ทีนี้ต่างคนต่างปลดหางกระเบนกันเป็นแถว ไม่งั้นศีลไม่เข้า”ผู้ถาม :- “แหม…น่าสงสารศีลแท้ ๆ”หลวงพ่อ :- “ก็เป็นอันว่าที่ถามมานั่นไม่เป็นไรนะ อยู่ที่จิตเคารพพระรัตนตรัยหรือเปล่า เพียงแค่นี้เอง ถ้าร้อนเกินไป ทนบูชาพระอยู่ ก็เป็นอัตตกิลมถานุโยค จิตมันจะไม่ตั้งเป็นสมาธิ ทำตัวให้มันเหมาะสมพอดี ๆ มันก็ใช้ได้แล้ว”ขณะบูชาพระ มักจะหาวบ่อย ๆผู้ถาม :- “ทีนี้ก็มีอีกอย่างครับ เวลาขณะบูชาพระมักจะหาวบ่อย ๆ อย่างนี้มันเป็นยังไงครับหลวงพ่อ บางทีขึ้น “นะโม” ยังไม่ทันจบ หาวแล้ว”หลวงพ่อ :- “มันเป็นอาการทางร่างกาย ช่างมัน มันจะหาวมันจะหอน ช่างมัน ใจตั้งใจบูชาพระก็แล้วกัน”พระบูชามีครอบแก้วครอบไว้ผู้ถาม :- ” หลวงพ่อคะ แล้วพระที่บูชาไว้ที่บ้าน แต่มีครอบแก้วครอบไว้ จะเป็นอะไรไหมคะ?…”หลวงพ่อ :- “น่ากลัวตายไปแล้ว คุณกลับไปดูนะว่ามีลมหายใจหรือเปล่า…ถ้าไม่มีลมหายใจแสดงว่าตายไปแล้ว”ผู้ถาม (หัวเราะ)หลวงพ่อ :- “ไม่เป็นไรคุณ พระพุทธรูปหรือรูปพระสงฆ์ก็เหมือนกัน ครอบไว้ไม่เป็นไรนะ ไม่ต้องเจาะช่องให้ท่านออกมานะ มีหลายคนไปถาม เขาเอาพระหุ้มพลาสติกห้อยคอบอก “ต้องเจาะรูนะ ไม่งั้นพระออกไม่ได้” แหม..ซวยเลย ฉันก็แปลกใจเหมือนกันทำไมพยากรณ์กันแบบนั้นคือว่า อำนาจพระบารมีพระพุทธเจ้า ไม่จำเป็นต้องไปเปิดช่องให้เข้า บารมี แปลว่า กำลังใจ กำลังใจนี่ไม่มีอะไรกั้นได้ คุณนั่งอยู่ตรงนี้ส่งกำลังใจไปที่บ้าน เขาใส่กุญแจไว้ที่บ้าน เราก็เข้าห้องได้ ใช่ไหม… อะไรอยู่ที่ไหนรู้หมด เพราะใจเข้าได้แบบ พระนาคเสน ถูก พระยามิลินทร์ ถามว่า “เด็กเวลาเข้าครรภ์มารดาเข้าทางไหน”นี่ปัญหาโลกแตก ถ้าเป็นอย่างเรา ๆ นี่ปากแตก โลกไม่แตกหรอก แล้วเขาถามอย่างคนมีความรู้ ไม่ใช่เลอะเทอะนะพระนาคเสน ท่านก็ย้อนถาม เพราะปัญหานี้ยากการตอบและการถามมันมี ๓ แบบคือ
๑.ถามแล้วตอบตรง
๒.ถามแล้วตอบเลี่ยงนิดหนึ่ง…ซัก
๓.ถ้ายากเกินไปต้องย้อน เรียกว่า อนุโยคปัญหาของพระยามิลินทร์ทั้งหมด เป็นปัญหายากหมดพระนาคเสนก็ย้อนถามว่า “เวลานี้พระองค์มีหีบหรือเซฟที่เก็บของมีค่าไหม…?”พระยามิลินทร์บอกว่า “มี”พระนาคเสนก็ถามต่ออีกว่า “เพชร นิล จินดา ของมีค่ามีหรือเปล่า”ท่านก็บอกว่า “มี”“เวลานี้พระองค์บอกได้ไหมว่า เพชรชั้นนั้นนั้นวางอยู่ตรงไหน สร้อยวางอยู่ตรงไหน…?”ท่านก็บอก “ได้”พระนาคเสนก็ถามอีกว่า “ที่ท่านบอกน่ะ ของมันอยู่ในหีบใช่ไหม…?”ท่านก็บอกว่า “ใช่”พระนาคเสนถามว่า “เวลาที่จิตเข้าไปในหีบ เข้าทางไหน…?”คราวนี้พระยามิลินทร์ยอม เพราะจิตเป็นนามธรรมใช่ไหม…ไม่มีสิ่งปิดบังสำหรับนามธรรม จิตนึกเข้าไปไม่ต้องหาทางเข้า พระก็เหมือนกัน ด้วยอำนาจบารมีของพระพุทธเจ้า ไม่จำเป็นจะต้องเปิดช่องให้เข้าหรือออกนะ”
ไม่เป็นไรคุณ พระพุทธรูปหรือรูปพระสงฆ์ก็เหมือนกัน ครอบไว้ไม่เป็นไรนะ
ไม่ต้องเจาะช่องให้ท่านออกมานะ
มีหลายคนไปถาม เขาเอาพระหุ้มพลาสติกห้อยคอบอก
“ต้องเจาะรูนะ ไม่งั้นพระออกไม่ได้”
แหม..ซวยเลย ฉันก็แปลกใจเหมือนกันทำไมพยากรณ์กันแบบนั้น
คือว่า อำนาจพระบารมีพระพุทธเจ้า ไม่จำเป็นต้องไปเปิดช่องให้เข้า บารมี แปลว่า กำลังใจ กำลังใจนี่ไม่มีอะไรกั้นได้ คุณนั่งอยู่ตรงนี้ส่งกำลังใจไปที่บ้าน เขาใส่กุญแจไว้ที่บ้าน เราก็เข้าห้องได้ ใช่ไหม… อะไรอยู่ที่ไหนรู้หมด เพราะใจเข้าได้
{:7_356:}
หน้า:
[1]